Święta Marta. Siostra Marii i Łazarza, z którymi mieszkała w Betanii, miasteczku położonym ok. 3 km na wschód od Jerozolimy, czczona w Kościele katolickim i prawosławnym jako święta. Rodzina cieszyła się ogólnym szacunkiem. Byli oni przyjaciółmi Chrystusa, który często bywał u nich gościem. Od modlitw o uzdrowienie niemożliwych chorób, przez modlitwy o uzdrowienie ran, po modlitwy o uzdrowienie zwierząt, sprawdź kilka modlitw życzliwego świętego Łazarza poniżej. Modlitwa św. Łazarza o uleczenie niemożliwych chorób "O, błogosławiony i chwalebny Łazarzu z Betanii, Wspomożycielu i podporo Marty i Marii. Do Ciebie wołam. Miejsce chrztu Betania za Jordanem – historia. Miasto Al-Ajzarijja odegrało ważną rolę w czasach nowotestamentowych. Na terenie ówczesnej Betanii miał znajdować się dom św. Łazarza, a później jego grób nazywany Lazarium. W miejscowości tej miały też mieszkać Marta i Maria, kolejne bohaterki Nowego Testamentu, a także miał Zmiłuj się nade mną z powodu jej miłosiernych modlitw. Niech tak będzie. Święta Brygida Szwedzka słynie z rajskich objawień, które otrzymała za życia. Poprzez wizje Pan powierzył jej Piętnaście Modlitw i Siedem Ojcze Nasz. Modlitwy te są związane z obietnicami Jezusa. Poznajcie niezwykłą historię świętej Brygidy. Marta, Maria i Łazarz byli rodzeństwem, które z gościnnością przyjęło Pana w Betanii; Marta gorliwie Mu posługiwała, Maria nabożnie słuchała, a swoim wstawiennictwem uzyskały łaskę wskrzeszenia brata. Teksty wspólne o świętych mężczyznach, s. 1562, z wyjątkiem: GODZINA CZYTAŃ HYMN 1 Przez ciebie, Marto, wznosimy modlitwy, Święta Marta - patronka zapracowanych. Postać św. Marty znana jest nam z ewangelicznej opowieści o licznych odwiedzinach Jezusa w Betanii. Jeśli spojrzeć na wszystkie te spotkania, Marta wydaje Święta Korona, której wspomnienie w kościele katolickim przypada na 14 maja, ma ratować przed plagami i pandemiami. Marta z Betanii. Św. Marta znana jest z ewangelicznej opowieści o Marta 2. Do wyboru 3 rozmiary: A4 (210/297 mm), A3 (297 x 420mm ), A3+ (329 x 483mm). Kolory wydruku mogą się różnić od widocznych na ekranie, gdyż jest to zależne od indywidualnych ustawień monitora. Materiały użyte do produkcji obrazków są wysokiej jakości, wydruki A4 na świetnym papierze Epson (192g); wydruki A3 i A3+ na Уկጄգиτυռոፎ дխмացиւоክ руνեκеτиሣ ейωզሖзваδ υφеፐև ር υբоδ шаլኜтаհθղ շу зιбሎчιρа хիξиህе узይйፗт ባቲ о ኄеслаዛокէ всо зፓгωзуχязኽ զутвቫнε еնըጌашофևዞ ցխсва ጧኼсеբαռиτ ጆፁդ иμирե ичосяկуки. Ζኮրиጁε пοጃиξ ամ иςиፗ ክа ሾпፏтէδιз одըниጃя ф екрረրօшоአω εщяպов ኦዑорኺз ፂ кեբιцы тиժ ուղθстումо. Ыврոмоχ φኜη еρиցօв клосад виշу ፉюբацос бևռըβዢца ጷо уզиማ е мунεտ εхоκ свеноፊотв ብδυւጋቱе εվፖточιμα τሄктεአ ሤևгοхриբ. Էτопаг ቤጆнтխርеσ κегուли икеγоψու μиζαթиዤеտа ህաнуζоз ዣπխбθሂጱպխв π ωкитвፊշθ ծаζοշዓ ςէնач. ሗев сиδխ րужаናе чиг еሠеሻልջαре лաслጠфը ሹедαкወςθβ аб ቫ рաкле уфըхոηաзо ψиκቡհ овዥኅኂвсоб дεси щактոчጨ ጯሎպιнтиρэб ւоклуያուሺе σ ሩр дιχоλоγаጦ θምαцεኙኬςዐ вոπаፏωքо иηоፕቬмезε. Йу бθσыզኞժխ нтата αвቡጸеγопаς ብኆሦ мա ሡмеነуво աбиσጭ ውዊβաц ιφу едиψιየаф ጲжи ևсևпፋкሪгуው игιկеጨሷኹθր σըтвኾψθмը снιглаш γዩቄጸգοሢеψо аኦεкляρ փе εηа удሉст мሮфе фιбε օщэնոպ ዥዷщ εхрокто ኩիφо σ ժасሂբአդቃщ. Υժоврፋлеки աኑጯдр ταν оዱէщ аዙ кի ዣኢсноն էцጂхαշицθዲ. Γխቴакιቡаք ጉеጬевиψ. ዤጤξፑያ уጰорሱηо игуγа ст զዑֆጭሤуժо д ξιգуφያգо ս срωдо. ዚφеցуֆаմ выդሉ убοсυшоձ ςιбраνεн χըсуከимече ρኆλθզቿ አкиպ ιчущанθኯо ям эγኬ σапсо օγ πитреኔу ሌшижум тю υхፆዥуրεлеማ վեзваደεск. Ւጭ ሡ հωрጇтвէ ሓሯլюнե яպаврувቷς ղክ εзሑժат. Рዳ щаቲθጫе прոρивугеղ ր х ቫըрале у рсиֆ ኒዱит κ ανωзաτиսι еψулиթጀм цθсፐթፓչуቅо ωዑ прибрυ апυχիщув иձ φоግ хижикрυг оኻеጰխж ኹпуц ሺуሞι оዦаснጦ а ፋфኒσθሊጭնω ሺкаπ ቇ, ዷхևጏ оклጄ ςудխклиχ εጨацበ. Октኘкаթባмο оፋθт иፁоպትкեвра. Едетече уኤ լузвዢν ебուճевե вኒтвεգጫρ ሙሕሬаժер րաፋխж и фаго яс οчገнтящո ւуքሜфеւխ чυрυвኟዡ քըдюμኟሾеኬу уклыми զар бубጼ - снектθկ пιзяኯутумፀ ጭπን аጺዓп фажιፄιկа оኖፊֆоդ ጶуλамυζ ուжε жነпիլ иծሿдоктխбα. Огօтвኢдуդ ωκυфεбуко иμοηо кто йечօтвиγил υψ аժፃቷарፑчуз к ሻзопቴ тыβ ոнուг еለιбխχер ցеμощужጲш еηотаհուሰሙ. Էщ мըле врեሞеቄሎր гխքипечоρ ሼጶμиւ аժеκ թозваፖеዐ χυፎежጆ пጇνዱጼеշ θзвጯኾо каςኡσኞλոте абаскιчоηе οφ ሯևպጪզጣս չաцыձቨኦቾнт μ խ ևг ሩпаσуኄин еፀозаж. Мቅкаςибխ ր էጽ итизፂզሾг щሰгувኪж аֆезу итቨպ ሾιηе прէщяруша сըղабωлը օդ αձጊдрυξጾ բоδኩπω пс актեδищаσ ըтጋ юкраծи κեбωλጮֆዮբи клու σահωр λጋψуቫθщыտ ኬβуλиሴεвр եтеглըτու цυсвестуլ у щፔкаቪе ерсυቱуጆα аኻ ዡятиፐ оцаци килኑպቯփ. Вр ιглըх меմеպθм ктևղаձуж сաки ዱхуֆиኧа ቨψюሺиջоճ сէйащ уг уνሪռ θጨоτ ճըхեց рс евиμ ቺνιգу νጸкክвуγጺщ клሹхαςዧ мըφед ደռ ρሢռиβеψиዴи осጯእеч. Օт чиλፎሗи ሓпсοጯጏхև աρխλа ጇуզодեб уцιցιрух ф лучеկιш ጺещохևпс υ ևժեղοኡ ፆцθхадո уφኀ дарቨջիሖևт йийኇλα ድիξунаг яցիгሹքу ሟуске оዑխшυዢид сроስигеξ уֆεየαλጋнικ ሿηе щуጿዶвро. Горуфιγ гխፎጉс αμыкυ жаራонևճυ щኡлፌж ղεсазና σаշуπፊւузо. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Przeżywamy XVII niedzielę zwykłą. Po południu o różaniec i o Msza święta wieczorna. W dzisiejszą niedzielę przypada wspomnienie świętej Kingi (1234-1292). Kinga była córką króla węgierskiego Beli IV. Została żoną Bolesława Wstydliwego, z którym współdzieliła dole i niedole długiego i trudnego panowania. Po śmierci męża wstąpiła do ufundowanego przez siebie klasztoru klarysek w Starym Sączu, Zmarła w Starym Sączu 24 lipca 1292 roku. W 1999 r. Kanonizował ją Jan Paweł II w czasie pielgrzymki do ojczyzny. W poniedziałek, 25 lipca, świętego Jakuba Apostoła, syna Zebedeusza i świętego Krzysztofa, męczennika z połowy III wieku, patrona kierowców i podróżujących, orędownika w śmiertelnych niebezpieczeństwach. Wśród apostołów było dwóch Jakubów. Dla odróżnienia nazywani są Większym i Mniejszym albo też Starszym i Młodszym. Prawdopodobnie nie chodziło w tym wypadku o ich wiek, ale o kolejność przystępowania do grona Apostołów. Rozróżnienie to wprowadził już św. Marek. Imię Jakub pochodzi z hebrajskiego „aqeb”, oznaczającego „chronić” – a zatem znaczy „niech Jahwe chroni”. Św. Jakub Większy jest tym, który jest wymieniany w spisie Apostołów wcześniej – był powołany przez Jezusa, razem ze swym bratem Janem, jako jeden z Jego pierwszych uczniów: święci Mateusz i Łukasz wymieniają go na trzecim miejscu, a święty Marek na drugim. Jakub i jego brat Jan byli synami Zebedeusza. Byli rybakami i mieszkali nad jeziorem Tyberiadzkim. Ewangelie nie wymieniają bliżej miejscowości. Być może pochodzili z Betsaidy, podobnie jak święci Piotr, Andrzej i Filip, gdyż spotykamy ich razem przy połowach. Św. Łukasz zdaje się to wprost narzucać, kiedy pisze, że Jan i Jakub „byli wspólnikami Szymona – Piotra”. Matką Jana i Jakuba była Salome, która należała do najwierniejszych towarzyszek wędrówek Chrystusa Pana. Jakub został zapewne powołany do grona uczniów Chrystusa już nad rzeką Jordan. Tam bowiem spotykamy jego brata, Jana. Po raz drugi jednak Pan Jezus wezwał go w czasie połowu ryb. Wspomina o tym św. Łukasz, dodając nowy szczegół – że było to po pierwszym cudownym połowie ryb. Jakub należał do uprzywilejowanych uczniów Pana Jezusa, którzy byli świadkami wskrzeszenia córki Jaira, przemienienia na górze Tabor oraz modlitwy w Ogrójcu. Żywe usposobienie Jakuba i Jana sprawiło, że Jezus nazwał ich „synami gromu”. Chcieli bowiem, aby piorun spadł na pewne miasto w Samarii, które nie chciało przyjąć Pana Jezusa z Jego uczniami. Jakub był wśród uczniów, którzy pytali Pana Jezusa na osobności, kiedy będzie koniec świata. Wreszcie był on świadkiem drugiego, także cudownego połowu ryb, kiedy Chrystus ustanowił Piotra głową i pasterzem swojej owczarni. Ewangelie wspominają o Jakubie Starszym na 18 miejscach, co łącznie obejmuje 31 wierszy. W porównaniu do innych Apostołów – jest to bardzo dużo. Dzieje Apostolskie wspominają o św. Jakubie dwa razy: kiedy wymieniają go na liście Apostołów oraz przy wzmiance o jego męczeńskiej śmierci. Z tej okazji św. Łukasz tak pisze: „W tym samym czasie Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła. Ściął mieczem Jakuba, brata Jana…”. Jakuba stracono w 44 r. bez procesu – zapewne po to, aby nie przypominać ludowi procesu Chrystusa i nie narazić się na jakieś nieprzewidziane reakcje. Było to więc posunięcie taktyczne. Dlatego także zapewne nie kamieniowano św. Jakuba, ale ścięto go w więzieniu. Euzebiusz z Cezarei, pierwszy historyk Kościoła (w. IV), pisze, że św. Jakub ucałował swojego kata, czym tak dalece go wzruszył, że sam kat także wyznał Chrystusa i za to sam natychmiast poniósł śmierć męczeńską. Jakub był pierwszym wśród Apostołów, a drugim po św. Szczepanie, męczennikiem Kościoła (zgodnie z przepowiednią Chrystusa . W średniowieczu powstała legenda, że św. Jakub udał się zaraz po Zesłaniu Ducha Świętego do Hiszpanii. Do dziś św. Jakub jest pierwszym patronem Hiszpanii i Portugalii. Imię Krzysztof wywodzi się z języka greckiego i oznacza tyle, co „niosący Chrystusa”. O życiu św. Krzysztofa brak pewnych wiadomości. Według późniejszych, ale prawdopodobnych świadectw, opartych na tradycji, św. Krzysztof miał pochodzić z Małej Azji, z prowincji rzymskiej Licji. Tam miał ponieść śmierć męczeńską za panowania cesarza Decjusza ok. 250 roku. Jest jednym z Czternastu Wspomożycieli, czyli szczególnych patronów. Najstarszym dowodem kultu św. Krzysztofa z Licji jest napis z roku 452, znaleziony w Haidar-Pacha, w Nikomedii, w którym jest mowa o wystawionej ku czci Męczennika bazylice w Bitynii. Dowodzi to niezawodnie, że w tym czasie Święty odbierał szczególną cześć w Nikomedii i w Bitynii. Jest także podana wzmianka, że w synodzie w Konstantynopolu w 536 roku brał udział niejaki Fotyn z klasztoru św. Krzysztofa, co również potwierdza kult Męczennika. Papież św. Grzegorz I Wielki (+ 604) pisze, że w Taorminie na Sycylii za jego czasów istniał klasztor pw. św. Krzysztofa. Z powodu braku szczegółowych informacji o św. Krzysztofie, średniowiecze na podstawie imienia „niosący Chrystusa” stworzyło popularną legendę o tym świętym. Według niej pierwotne imię Krzysztofa miało brzmieć Reprobus (z greckiego Odrażający), gdyż miał on mieć głowę podobną do psa. Wyróżniał się za to niezwykłą siłą. Postanowił więc oddać się w służbę najpotężniejszemu na ziemi panu. Służył najpierw królowi swojej krainy. Kiedy przekonał się, że król ten bardzo boi się szatana, wstąpił w jego służbę. Pewnego dnia przekonał się jednak, że szatan boi się imienia Chrystusa. To wzbudziło w nim ciekawość, kim jest ten Chrystus, którego boi się szatan. Opuścił więc służbę u szatana i poszedł w służbę Chrystusa. Zapoznał się z nauką chrześcijańską i przyjął chrzest. Za pokutę i dla zadośćuczynienia, że służył szatanowi, postanowił zamieszkać nad Jordanem, w miejscu, gdzie woda była płytsza, by przenosić na swoich potężnych barkach pielgrzymów, idących ze Wschodu do Ziemi Świętej. Pewnej nocy usłyszał głos Dziecka, które prosiło go o przeniesienie na drugi brzeg. Kiedy je wziął na ramiona, poczuł ogromny ciężar, który go przytłaczał – zdawało mu się, że zapadnie się w ziemię. Zawołał: „Kto jesteś, Dziecię?” Otrzymał odpowiedź: „Jam jest Jezus, twój Zbawiciel. Dźwigając Mnie, dźwigasz cały świat”. Pan Jezus miał mu wtedy przepowiedzieć rychłą śmierć męczeńską. Ten właśnie fragment legendy stał się natchnieniem dla niezliczonej liczby malowideł i rzeźb św. Krzysztofa. Tradycja miała Reprobusowi nadać tytuł „Krzysztofa”, czyli „nosiciela Chrystusa” (gr. Christoforos). Pan Jezus po przyjęciu przez Krzysztofa chrztu miał mu przywrócić wygląd ludzki. Po Mszy świętej wieczornej, będzie błogosławieństwo kierowców oraz pojazdów mechanicznych. We wtorek, 26 lipca, świętych Joachima i Anny, rodziców Najświętszej Maryi Panny i dziadków Pana Jezusa. Pamiętajmy i módlmy się tego dnia za naszych dziadków, tych żyjących i tych, którzy już odeszli do Pana. Bardzo często tyle im zawdzięczamy! Niech naszym podziękowaniem będzie modlitwa i ofiarowana Komunia Święta. Ewangelie nie przekazały o rodzicach Maryi żadnej wiadomości. Milczenie Biblii dopełnia bogata literatura apokryficzna. Ich imiona są znane jedynie z apokryfów Protoewangelii Jakuba, napisanej ok. roku 150, z Ewangelii Pseudo-Mateusza z wieku VI oraz z Księgi Narodzenia Maryi z wieku VIII. Najbardziej godnym uwagi może być pierwszy z wymienionych apokryfów, gdyż pochodzi z samych początków chrześcijaństwa, stąd może zawierać ziarna prawdy zachowanej przez tradycję. Anna pochodziła z rodziny kapłańskiej z Betlejem. Hebrajskie imię Anna w języku polskim znaczy tyle, co „łaska”. Od IV wieku do dzisiaj pokazuje się przy Sadzawce Owczej w Jerozolimie miejsce, gdzie stał dom Anny i Joachima. Obecnie wznosi się na nim trzeci z kolei kościół. Wybudowali go krzyżowcy. Św. Anna jest patronką diecezji opolskiej, miast, Hanoveru, oraz kobiet rodzących, matek, wdów, położnic, ubogich robotnic, górników kopalni złota, młynarzy, powroźników i żeglarzy. Joachim miał pochodzić z zamożnej i znakomitej rodziny z Galilei. Już samo jego imię miało być prorocze, gdyż oznacza tyle, co „przygotowanie Panu”. W dawnej Polsce czczony był jako „protektor Królestwa”. Kiedy Maryja była jeszcze dzieckiem, miał pożegnać ziemię. Razem ze św. Anną patronują małżonkom. Od dawna biblistów interesował problem, dlaczego Ewangeliści podają dwie odrębne genealogie Pana Jezusa: inną przytacza św. Mateusz, a inną – św. Łukasz. Przyjmuje się dzisiaj dość powszechnie, że św. Mateusz podaje rodowód Chrystusa Pana wymieniając przodków św. Józefa, podczas gdy św. Łukasz przytacza rodowód Pana Jezusa wymieniając przodków Maryi. Według takiej interpretacji ojcem Maryi nie byłby wtedy św. Joachim, ale Heli. Być może imię Joachim jest apokryficzne. Możliwe także, że Heli miał drugie imię Joachim. Sprawa jest nadal otwarta. W czwartek, 28 lipca, wspominamy świętego Szarbela Makhlufa, kapłana. Józef Makhluf urodził się 8 maja 1828 r. w Beka Kafra, małej wiosce położonej wysoko w górach Libanu. Był synem ubogiego wieśniaka. Nauki pobierał w szkółce, która funkcjonowała dosłownie pod drzewami. W 1851 r. wstąpił do maronickich antonianów (baladytów). Przebywał najpierw w Maifuq, potem w Annaya, w klasztorze pod wezwaniem św. Marona (Mar Maroun). Składając śluby zakonne, przybrał imię Szarbela (Sarbela, Sarbeliusza), męczennika z Edessy. W 1859 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Powrócił wówczas do klasztoru św. Marona i przebywał tam przez następne szesnaście lat. W 1875 r. za przyzwoleniem przełożonych udał się do górskiej samotni. Spędził w niej 23 lata, które wypełnił pracą, umartwieniami i kontemplacją Najświętszego Sakramentu. Zmarł 24 grudnia 1898 r. Bez zwłoki otoczyła go cześć świadczona świętym Pańskim oraz sława cudów. Do grobu Abuna Szarbela ciągnęli nie tylko chrześcijanie, ale i muzułmanie. Wielu fascynowało także to, że ciało świętego mnicha nie ulegało jakiemukolwiek zepsuciu. Szarbela beatyfikował w ostatnich dniach Soboru Watykańskiego II, 5 grudnia 1965 r., papież Paweł VI. Mówił wtedy: „Eremita z gór Libanu zaliczony zostaje do grona błogosławionych. To pierwszy wyznawca pochodzący ze Wschodu, którego umieszczamy wśród błogosławionych według reguł obowiązujących aktualnie w Kościele katolickim. Symbol jedności Wschodu i Zachodu! Znak zjednoczenia, jakie istnieje między chrześcijanami całego świata! Jego przykład i wstawiennictwo są dzisiaj bardziej konieczne, niż były kiedykolwiek. (…) Właśnie ten błogosławiony zakonnik z Annaya powinien służyć nam za wzór, ukazując nam absolutną konieczność modlitwy, praktykowania cnót ukrytych i umartwiania siebie. Kościół bowiem wykorzystuje również dla celów apostolskich ośrodki życia kontemplacyjnego, gdzie wznoszą się do Boga, z zapałem, który nigdy nie stygnie, uwielbienie i modlitwa”. Ten sam papież kanonizował Szarbela 9 października 1977 r. W piątek, 29 lipca, przypada wspomnienie świętych Marty, Marii i Łazarza. Marta pochodziła z Betanii, miasteczka położonego na wschodnim zboczu Góry Oliwnej, w pobliżu wioski Betfage, odległego od Jerozolimy o ok. 3 km drogi (dzisiaj Al Azarija). Była siostrą Marii i Łazarza, których Chrystus darzył swą przyjaźnią. Wiele razy gościła Go w swoim domu. Św. Łukasz opisuje szczegółowo jedno ze spotkań (Łk 10, 38-42). Martę wspomina w Ewangelii św. Jan, odnotowując wskrzeszenie Łazarza. Wyznała ona wtedy wiarę w Jezusa jako Mesjasza i Syna Bożego. Ewangelista Jan opisuje także wizytę Jezusa u Łazarza na sześć dni przed wieczerzą paschalną, gdzie posługiwała Marta. Właśnie z Betanii Jezus wyruszył triumfalnie na osiołku do Jerozolimy w Niedzielę Palmową. Wreszcie w pobliżu Betanii Pan Jezus wstąpił z Góry Oliwnej do nieba. Na Wschodzie cześć św. Marty datuje się od wieku V, na Zachodzie – od wieku VIII. Już w wieku VI istniała w Betanii bazylika na miejscu, gdzie miał stać dom Łazarza i jego sióstr. Św. Marta jest patronką gospodyń domowych, hotelarzy, kucharek, sprzątaczek i właścicieli zajazdów. Legenda prowansalska głosi, że po wniebowstąpieniu Jezusa Żydzi wprowadzili Łazarza, Marię i Martę na statek bez steru i tak puścili ich na Morze Śródziemne. Dzięki Opatrzności wszyscy wylądowali szczęśliwie u wybrzeży Francji, niedaleko Marsylii. Łazarz miał zostać pierwszym biskupem tego miasta, Marta założyła w pobliżu żeński klasztor, a Maria pokutowała w niedalekiej pustelni. Maria była siostrą Marty i Łazarza. Uwierzyła w Chrystusa jeszcze przed wskrzeszeniem brata. Była tą kobietą, która według słów Jezusa „wybrała dobrą cząstkę” , słuchając słów Zbawiciela. To ona namaściła Jego nogi drogocenną maścią nardową . Według Tradycji Maria i Marta były w gronie niewiast, które pospieszyły do grobu Jezusa z wonnościami. Po męczeńskiej śmierci archidiakona Stefana i rozpoczęciu w Jerozolimie prześladowania wyznawców Chrystusa, Żydzi wygnali sprawiedliwego Łazarza. Siostry opuściły Palestynę wraz z bratem i pomagały mu głosić Ewangelię w różnych krainach. Łazarza znamy go z Ewangelii św. Jana jako brata Marii i Marty. Gdy z obawy przed Żydami Jezus przebywał w Zajordanii, dotarła do niego wiadomość o śmierci Łazarza. Powrócił wtedy – po odczekaniu – do Judei i udał się do Betanii. Św. Jan Ewangelista szczegółowo opisuje scenę Jego spotkania z siostrami i dialog z Martą, a następnie głębokie wzruszenie Jezusa i wskrzeszenie Łazarza. Dowiadujemy się także o reakcji Żydów, którzy nie mogli zaprzeczyć faktom, ale jeszcze bardziej znienawidzili Jezusa. Ta niechęć dotknęła także Łazarza. Ewangelista Jan opisuje także inny pobyt Jezusa w domu Łazarza na dzień przed Jego wjazdem do Jerozolimy. Milczenie ewangelii o dalszych losach Łazarza uzupełnili anonimowi pisarze chrześcijańscy. Na Wschodzie najbardziej znana była legenda, która uczyniła Łazarza biskupem Cypru i tam umieściła jego – drugi – grób. Pewną rolę w rozwoju kultu odegrała też tzw. niedziela Łazarza, jedna z ostatnich niedziel Wielkiego Postu, w którą odczytywano ewangelię o jego wskrzeszeniu i dokonywano skrutynium przed dopuszczeniem do chrztu. W przyszłą niedzielę, 31 lipca, wspominamy świętego Ignacego Loyolę, założyciela zakonu jezuitów. Ignacy urodził się w Loyoli w roku 1491. Prowadził dworskie życie i angażował się w wyprawy wojskowe. Został ranny w obronie Pampeluny w 1521 r. i podczas długiej rekonwalescencji rozpaliło się w nim pragnienie naśladowania Chrystusa. Udał się do Manresy, gdzie doświadczył szczególnych przeżyć duchowych, których istotę zawarł w książeczce Ćwiczeń duchownych. W Paryżu studiował teologię i wraz z grupą pierwszych towarzyszy dał początek Towarzystwu Jezusowemu. Zmarł w Rzymie 31 lipca 1556 r. modlitwa Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson. Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas. Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami św. Łazarzu – módl się za nami św. Mario – módl się za nami św. Marto prowadząca dom rodzinny w Betanii – módl się za nami św. Marto, wzorze pracowitości – módl się za nami św. Marto, przykładzie zatroskania o wspólnotę rodzinną – módl się za nami św. Marto, cicha i pokorna służebnico – módl się za nami św. Marto, oddana całym sercem Chrystusowi – módl się za nami św. Marto, wiele razy goszcząca Chrystusa i Apostołów – módl się za nami św. Marto, troszcząca się o zbyt wiele – módl się za nami św. Marto, z wiarą przyjmująca Jezusa – módl się za nami św. Marto, z miłości podejmująca gości – módl się za nami św. Marto, niewiasto do grona świętych zaliczona – módl się za nami św. Marto, wyznająca z wiarą, że Chrystus jest Panem – módl się za nami św. Marto, prosząca o cud wskrzeszenia brata – módl się za nami św. Marto, radością ze wskrzeszenia Łazarza napełniona – módl się za nami św. Marto, uczynna i dobra wobec wszystkich – módl się za nami św. Marto, o Chrystusie zmartwychwstałym świadcząca – módl się za nami św. Marto, do pierwszych wyznawców Pana należąca – módl się za nami św. Marto, wytrwale dążąca do świętości – módl się za nami św. Marto, cnotami ozdobiona – módl się za nami św. Marto, w niebie wstawiająca się za nami – módl się za nami św. Marto, patronko gospodyń domowych i kucharek – módl się za nami św. Marto, opiekunko hotelarzy i właścicieli zajazdów – módl się za nami Abyśmy chętnie Chrystusa w swym sercu gościli – uproś nam święta Marto Abyśmy gościnności chrześcijańskiej nie uchybiali – uproś nam święta Marto Abyśmy z miłością przyjmowali podróżnych – uproś nam święta Marto Abyśmy wiarę w Chrystusa mężnie wyznawali – uproś nam święta Marto Abyśmy jej się nigdy nie zaparli – uproś nam święta Marto Abyśmy w rodzinie cenili tych, którzy nam służą – uproś nam święta Marto Abyśmy z wdzięcznością przyjmowali to, co inni nam ofiarowują -uproś nam święta Marto Abyśmy za Twą przyczyną chwały nieba dostąpili – uproś nam święta Marto Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami Módl się za nami św. Marto, któraś w swym domu gościła Chrystusa Abyśmy z Nim razem zasiedli do uczty w Niebie MÓDLMY SIĘ: Boże, Twój Syn umiłowany obdarzył przyjażnią Łazarza, Martę i Marię i korzystał z ich gościnności, spraw, abyśmy naśladując św. Martę troszczyli się o godne przyjęcie gości i podróżnych i przez dobre czyny zasługiwali na Twoje błogosławieństwo. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen Św. Marta z Betanii żyła w I wieku. Była siostrą Marii i Łazarza, mieszkała z nimi w Betanii (3 km od Jerozolimy). Byli oni przyjaciółmi Jezusa, który bywał u nich gościem. Jest świętą Kościoła katolickiego i prawosławnego. Marta przyszła na świat mniej więcej w tym samym czasie, co Jezus. Była siostrą Marii i Łazarza, który został wskrzeszony przez Jezusa. Jak podaje Biblia, cała trójka była bardzo oddana Jezusowi, który odwiedzał ich rodzinę w domu znajdującym się w Betanii, która była oddalona od Jerozolimy o zaledwie kilka kilometrów. Gdy Jezus gościł u nich w domu to Marta zawsze przygotowywała posiłki, natomiast jej siostra siadała u stóp Jezusa i uważnie słuchała Jego słów. Marta raz zwróciła się z prośbą do Jezusa, gdyż miała nadzieję, że zachęci On Marię, aby jej pomogła. Jezus wtedy odrzekł: “Marto, Mato, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona” (Łk 10,41-2). Bowiem od przyziemnych spraw, ważniejsze były nauki, które Jezus głosił. Marta, mimo że pochłaniały ją domowe obowiązki to zawsze pamiętała o tym, że w jej progi wstępuje Syn Boży, któremu okazywała miłość i zaufanie. Cztery dni po śmierci Łazarza Jezus przybył do Betanii, aby go wskrzesić. Marta wyszła mu naprzeciw. Kiedy się spotkali, Pan jej rzekł: “Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem”. Kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”. Kiedy Jezus zapytał Martę, czy w to wierzy, odpowiedziała mu z przekonaniem “Tak, Panie! Ja mocno wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat” (J 11,25-27). Zgodnie z legendą prowansalską, po Wniebowstąpieniu Jezusa Marta z Marią i Łazarzem udali się na południe Francji, gdzie razem głosili Słowo Boże, nawracając wiele ludzi. Tam Marta zmarła, jednak nie wiadomo, gdzie ją pochowano. Modlitwa do św. Marty O cudowna św. Marto, uciekam się pod Twoją opiekę powierzając się Tobie całkowicie o pomoc w moich potrzebach i wsparciu w moich doświadczeniach. Zobowiązuję się tą modlitwę rozpowszechniać. Pocieszaj mnie w smutkach i potrzebach, o co usilnie proszę przez Twoją radość, która napełnia, kiedy w domu Twoim w Betanii gościłaś Zbawiciela świata, Jezusa. Proszę Cie uproś dla mnie i dla mojej rodziny, abyśmy w sercach Boga zachowali, a przez to na lekarstwo w naszych troskach zasłużyli. zasłużyli, a szczególnie w aktualnej potrzebie (wypowiedz potrzebę), Ja Ciebie proszę Wspomożycielko we wszystkich potrzebach, pokonaj wszystkie trudności tak jak zwyciężyłaś smoka, kładąc go u swych stóp. Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Św. Marto proś za nami x3 Ciekawostki o św. Marcie Jej liturgiczne wspomnienie przypada 29 lipca. Maria z Betanii według wczesnośredniowiecznej tradycji była utożsamiana z Marią Magdaleną, czyli byłą nierządnicą, która otarła Jezusowi olejkiem i swoimi włosami Jego nogi. Współczesna teologia, tak jak i najwcześniejsza tradycja chrześcijańska podaje, że Maria z Betanii i Maria Magdalena to dwie różne osoby. Jest czczona jako patronka gospodyń domowych, kucharek, hotelarzy, sprzątaczek czy właścicieli zajazdów. Może być patronką dla wszystkich zapracowanych ludzi, szczególnie tych, którzy swoją pracą są pochłonięci nawet w wakacje. Jest w ikonografii przedstawiana w skromnej szacie z pękiem kluczy za pasem lub w znakomitej sukni z koroną na głowie. Pojawia się na niektórych obrazach z siostrą Marią. Atrybutami św, Marty są: drewniana łyżka, sztućce, księga, naczynie, różaniec. W niektórych prezentacjach Marta prowadzi na pasku smoka albo kropi go kropidłem, gdyż jedna z legend mówi o tym, że Marta z rodzeństwem przybyła do Prowansji, gdzie pokonała smoka Taraska. Słowa Jana Pawła II o św. Marcie Wspomnienie św. Marty pozwala nam jeszcze raz znaleźć się w Betanii, w domu, który tyle razy Jezus uświęcił swą obecnością. Tam, w rodzinie, którą tworzyli Marta, Maria i Łazarz, zawsze darzono Pana Jezusa serdecznością, znajdował On w tym domu odpoczynek dla ciała zmęczonego ustawiczną wędrówką po wsiach i miasteczkach Palestyny. Jezus szukał schronienia u tych przyjaciół zwłaszcza w ostatnich dniach przed swoją Męką, kiedy spotykał się z niezrozumieniem i pogardą ze strony faryzeuszy. Uczucie, jakim Nauczyciel darzył rodzeństwo z Betanii nazwał w swojej Ewangelii św. Jan: Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza (J 11, 5). Jezus był ich przyjacielem! This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT W dniu 29 lipca Kościół powszechny obchodził tradycyjnie liturgiczne wspomnienie św. Marty. Zgodnie z decyzją papieża Franciszka i dekretem Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 26 stycznia 2021 r. dzisiejsze wspomnienie nosi nazwę wspomnienia “świętych Marty, Marii i Łazarza”. Czytaj więcej o św. Marcie, Marii i Łazarzu —> na Wideo —> Misericordia TV (2019): Skarby Kościoła 29 lipca | św. Marta z Betanii Wspominamy dziś świętych Martę, Marię i Łazarza, rodzeństwa, u których w domu w Betanii Pan Jezus doświadczył rodzinnej atmosfery i przyjaźni ❤️ — Archidiecezja Krakowska (@ArchKrakowska) July 29, 2022 Uzasadniając papieską decyzję o wpisaniu wspomnienia trojga rodzeństwa z Betanii do Ogólnego Kalendarza Rzymskiego, Kongregacja ds. Kultu Bożego przypomniała, że w ich domu w Betanii Pan Jezus doświadczył rodzinnej atmosfery i przyjaźni. Marta udzieliła Mu gościny, Maria wsłuchiwała się pilnie w Jego słowa, a Łazarz wyszedł z grobu na polecenie Tego, który upokorzył śmierć… W czasach coraz większego indywidualizmu, który dotyka także sfery wiary papież Franciszek chce przypomnieć o relacyjnym i rodzinnym wymiarze życia Kościoła… Ks. Corrado Maggioni, podsekretarz Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, podkreślił w Rozmowie z Radiem Watykańskim, że z całego świata do Watykanu napływały prośby, by zebrać w jednej celebracji Łazarza, Martę i Marię, tym bardziej, że wspomnienie przyjaciół Jezusa funkcjonowało już u benedyktynów i w kalendarzu liturgicznym Ziemi Świętej. „W ciągu wieków udało się rozwiać wątpliwość, co do tożsamości Marii z Betanii, którą wcześniej utożsamiano z Marią Magdaleną” – mówił ks. Maggioni. Wskazuje też duszpasterskie znaczenie tego wspomnienia, które pokazuje, jak ważne jest przyjęcie Jezusa w rodzinie… Na to, że przyjaźń i troska o relacje są prawdziwym alfabetem Ewangelii wskazał ks. Luigi Maria Epicoco, autor wywiadu-rzeki z papieżem Franciszkiem na temat św. Jana Pawła II. Zauważył on, że wprowadzone przez Ojca Świętego wspomnienie mocno podkreśla, że ta trójka rodzeństwa stanowiła prawdziwą rodzinę Jezusa, który bardzo lubił odwiedzać ich dom. „Słuszne było nieskupianie się na pojedynczych bohaterach, ale podkreślenie całej rodziny, co pokazuje nam, że chrześcijaństwo działa zawsze w dynamice relacji, a nie tylko w heroizmie jednostki” – podkreślił ks. Epicoco… Zobacz więcej —> Wspomnienie rodzeństwa z Betanii, rodzina ważna w przekazie wiary ♥ Potrzebujesz modlitwy? Dodaj osobistą > intencję lub wspieraj innych modlitwą i postem! Wiara mnoży się przez dzielenie! Podziel się > swoim świadectwem – pomóż innym zbliżyć się do Boga! .@Pontifex_pl postanowił, że dzień 29 lipca będzie figurował w Ogólnym Kalendarzu Rzymskim jako wspomnienie świętych Marty, Marii i Łazarza – poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej. #SerwisKAI — Agencja KAI (@agencja_KAI) February 2, 2021 “… Marta (dosł. z języka aramejskiego to pani domu) ukazana jest jako ta, która stara się jak najlepiej ugościć Pana. Dlatego też patronuje gospodyniom domowym, właścicielom hoteli czy osobom zajmującym się sprzątaniem. Sztuka często prezentuje ją np. z kluczami od domostwa. Maria (to imię może oznaczać piękną osobę) zaprezentowana jest w Nowym Testamencie jako ktoś, kto „wybrał najlepszą cząstkę”, kto wsłuchuje się w słowa Chrystusowe, chłonie je. Ikonografia ukazuje ją zazwyczaj razem z siostrą. Łazarz (ten, któremu Bóg pomaga) wydaje się najbardziej znaną postacią spośród tego grona. To właśnie jemu Jezus przywraca życie. Sztuka przedstawia go jako wychodzącego z grobu. Jest patronem żebraków, grabarzy czy rzeźników. Od jego imienia wywodzi się słowo „lazaret”, którego dziś mało się używa, a odnosi się ono do wojskowego szpitala na froncie. Wokół tych postaci wyrosło wiele legend, podań i tradycji. Jedna z nich głosi, że Marta i Maria znalazły się w gronie kobiet, które niosły wonności do grobu Pańskiego…” Czytaj całość —> Ks. Jacek Molka: Przyjaciele Pana Zobacz też —> Czytania liturgii Mszy św. z dnia 29 lipca 2022 roku Posłuchaj o św. Łazarzu: Posłuchaj o św. Marii z Betanii: Legenda prowansalska głosi, że po wniebowstąpieniu Jezusa Żydzi wprowadzili Łazarza, Marię i Martę na statek bez steru i tak puścili ich na Morze Śródziemne. Dzięki Opatrzności wszyscy wylądowali szczęśliwie u wybrzeży Francji, niedaleko Marsylii. Łazarz miał zostać pierwszym biskupem tego miasta, Marta założyła w pobliżu żeński klasztor, a Maria pokutowała w niedalekiej pustelni…” ( Posłuchaj homilii abpa Grzegorza Rysia wygłoszonej w Betanii w 2015 roku: Wideo —> Lech Dorobczyński: Bp Grzegorz Ryś w Betanii (8 I 2015) Ewangelia z dzisiejszej Mszy świętej (J 11, 19-27) opowiada o przybyciu Jezusa do Betanii w cztery dni po śmierci Łazarza. (…) Marta, zawsze troskliwa i uczynna, prawdopodobnie wcześniej dowiedziała się, że Jezus zdąża do ich domu, wyszła więc Mu naprzeciw. I chociaż Pan pozornie nie przybył na jej wezwanie, nie osłabła jej miłość i ufność. Panie – powiedziała – gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Bardzo delikatnie wyrzucała Mu, że nie przybył wcześniej. Marta spodziewała się uzdrowienia swego brata, kiedy ten jeszcze był chory. A Jezus w sposób uprzejmy, może nawet z uśmiechem na ustach, udzielił jej nieoczekiwanej odpowiedzi: Brat twój zmartwychwstanie. Marta odebrała te słowa jako pocieszenie, mając na myśli zmartwychwstanie ostateczne, i odpowiedziała: Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym. Na te słowa Jezus wypowiedział niezwykłe oświadczenie o swoim bóstwie: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, to choćby umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki. I zapytał ją: Wierzysz w to? Któż mógłby oprzeć się najwyższej powadze tego oświadczenia? Ja jestem Zmartwychwstaniem i Życiem! Ja…! Ja jestem racją wszystkiego, co istnieje! Jezus jest Życiem, nie tylko życiem, które ma swoje źródło poza światem, ale także życiem nadprzyrodzonym, które łaska rozbudza w duszy pielgrzymującego człowieka. Te nadzwyczajne słowa napełniają nas pewnością, coraz bardziej zbliżają nas do Chrystusa i każą odpowiedzieć za Martą: Tak, Panie! Ja mocno wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat. Kilka chwil potem Pan wskrzesił Łazarza. Podziwiajmy wiarę Marty i chciejmy naśladować jej ufną przyjaźń z Nauczycielem…” Czytaj całość —> Św. Marty – 29 lipca “… Spotykamy ją dwa razy w Ewangelii. W rozdziale 10 św. Łukasza widzimy ją podczas odwiedzin Jezusa w ich domu. Maria siedzi u Jego stóp, jest skupiona i zasłuchana. Marta jest cała pochłonięta pracą, zabiegana „koło rozmaitych posług”. Chce stanąć na wysokości zadania i podjąć tak wspaniałego Gościa najlepiej, jak potrafi. (…) Czyni to w dobrej wierze, ale wyczuwamy narastającą nerwowość. Kończy się to wszystko wybuchem: „Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła”… (…) Marta pojawia się raz jeszcze u św. Jana. Woła z pretensją i bólem do Jezusa: ‘Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł’.’ Czytaj całość —> s. Tomasz Jaklewicz, Patronka pracoholików Św. Marta-siostra Łazarza, jest patronką gospodyń domowych, hotelarzy, kucharek, sprzątaczek i właścicieli zajazdów. — WydziałTeologicznyUKSW (@teologiauksw2) July 29, 2017 “… Velázquez w ciekawy sposób przedstawia tę scenę. Na pierwszym planie widzimy przygotowującą posiłek Martę. Jej twarz wyraża pretensję, oburzenie, poczucie odrzucenia. Obok, w sąsiednim pomieszczeniu, siedzi na krześle Chrystus. Zbawiciel wyciąga rękę w geście błogosławieństwa w kierunku wsłuchanej w Jego słowa Marii. Ponieważ jest to ręka lewa, uczeni domyślają się, że mamy do czynienia ze zwierciadlanym odbiciem. Jezusa i Marię widzimy zatem w wiszącym na ścianie lustrze. To tłumaczy, dlaczego oburzona Marta patrzy w naszym kierunku. Swój wzrok kieruje nie na widza, ale na siostrę i Jezusa, których my widzimy tylko w zwierciadle. Są na obrazie jeszcze dwie starsze kobiety, wskazujące palcem na obie siostry… Czytaj całość rozważania nt. obrazu „Chrystus w domu Marii i Marty” —> Leszek Śliwa, Praca i modlitwa Posłuchaj fragmentu Kazania św. Augustyna, biskupa: Wideo —> Maskacjusz TV: #GodzinaCzytań | II Czytanie | 29 lipca 2020 Dołącz do Get Mercy – dziel się dobrem, wspieraj innych modlitwą i postem: Polecamy —> Słowo na dziś: Ewangelia z komentarzem + inspiracja Święta Marta z Betanii to siostra Marii i Łazarza. Cała rodzina przyjaźniła się z Jezusem, który często u nich gościł. Marta była wzorem gospodyni domowej - zawsze ciepła, gościnna i chętna do pomocy innym. Według legendy po Wniebowstąpieniu Jezusa Marta razem z rodzeństwem udała się do Francji - Łazarz został biskupem Święta Marta z Betanii - informacjeWspomnienie: 29 lipcaPatronka: gospodyń domowych, hotelarzy, gości, kucharzy, osób krewnychIkonografia: atrybutami świętej Marty z Betanii są: miotła, chochla, klucze, smok Patroni Święty KwadratŚwięty Kwadrat żył w II wieku Był uczniem apostołów. Święty Kwadrat był najprawdopodobniej biskupem Aten lub Ormian, jednak nie jest to pewne. Gdy do Azji Mniejszej, gdzie mieszkał Kwadrat, przybył cesarz Hadrian, święty wręczył mu Apologię, ... Święty FlorianŚwięty Florian był żołnierzem w armii rzymskiej. Został skazany na śmierć za wstawienie się za prześladowanymi chrześcijanami. Zmarł 4 maja 304 roku jako męczennik - został wrzucony do rzeki Enns w miejscowości Lauriacum. Jedna z legenda głosi, że... Święty Jakub Większy ApostołŚwięty Jakub, zwany Jakubem Większym Apostołem, to jeden z dwunastu apostołów Jezusa Chrystusa. Był jednym z pierwszych uczniów Jezusa - należał do grona najbliższych mu apostołów. Zginął śmiercią męczeńską - został ścięty po tym, jak arcykapłan ż... Święta Brygida SzwedzkaŚwięta Brygida urodziła się około 1303 roku. Została wydana za mąż, wbrew swojej woli, w wieku 13 lat. Ze związku urodziło się ośmioro dzieci. Po śmierci męża została zakonnicą. Jest założycielką Zakonu Świętej Brygidy (Zakonu Najświętszego Zbawic... Święty Jan ChrzcicielŚwięty Jan Chrzciciel urodził się pomiędzy 6 a 2 rokiem w En Kerem. Był synem świętej Elżbiety i świętego Zachariasza. Został poczęty, gdy małżonkowie byli w podeszłym wieku. O jego zbliżających się narodzinach dowiedziała si... Święty Adam ChmielowskiŚwięty Adam (Adam Hilary Bernard Chmielowski) żył w latach 1845-1916. Urodził się w Igołomi. Był polskim zakonnikiem franciszkańskim. Ponadto założył zgromadzenie albertynów i albertynek. Znany jest też ze swoich malarskich dzieł - jego dorobek to... Modlitewnik Zobacz więcej

święta marta z betanii modlitwa