Sposoby na zaparcia u psa Jeśli zatwardzenie dopiero się zaczęło, sięgnąć możemy po sprawdzone domowe sposoby walki z tą dolegliwością. Organizm każdego psa reaguje nieco inaczej – tak więc to, co pomoże jednemu zwierzakowi, niekoniecznie sprawdzi się w przypadku drugiego. Błonnik – w składach karmy podawany często jako włókno – usprawnia pracę jelit, a co za tym idzie usuwanie bezoarów z przewodu pokarmowego kota. Włókno jest dla kota całkowicie niestrawne, dzięki czemu tworzy w przewodzie pokarmowym swoistą warstwę poślizgową, dzięki której treść łatwiej przechodzi przez jelita. Zaparcie jest częstym problemem u szczeniąt i może być bardzo bolesne dla szczeniaka. Ale, można go leczyć poprzez podanie odpowiedniej diety i ćwiczeń. Jeśli nie zapewnisz swojemu szczeniakowi odpowiedniej diety i ćwiczeń, sprawi to, że będzie on cierpiał na zaparcia, a nawet wyrobi sobie zły nawyk niejedzenia. Lekarz tłumaczy, czy warto stosować siemię lniane na zaparcia. Szanowna pani, jak najbardziej warto spożywać siemię lniane w czasie zaparć. Zawiera ono duże ilości błonnika, który stymulując perystaltykę jelit ułatwia wypróżnianie. Szkoda, że nie podała pani więcej informacji na swój temat. Jeżeli zauważymy u swojego kota zaparcia, problemy z wypróżnianiem lub jego brak, wymioty po jedzeniu i piciu, kaszel, dławienie się, apatie, ospałość, brak apetytu i spadek masy ciała – możemy podejrzewać, ze kot jest zakłaczony. Należy w tej sytuacji niezwłocznie udać się do weterynarza. Podstawowe objawy zaparcia u kota to: brak nowych odchodów w kuwecie przez okres około 2 dni; zauważalne bezowocne próby wypróżniania się; głośne miauczenie przy kuwecie, pozornie bez powodu; nienaturalne, nerwowe zachowanie w okolicach kuwety; wyraźnie mniejsza ochota na jedzenie i picie, nawet na przysmaki; wymiotowanie; Jak leczyć zaparcia kota. Uważaj na to, co je twoje zwierzę. Jeśli pasza jest sucha, zapewnij zwierzęciu całodobowy dostęp do świeżej i oczyszczonej wody. Powinien być zmieniany idealnie co 4-5 godzin. Używaj zakupionej lub dobrze przefiltrowanej wody. Kot cierpiący na zaparcia może napinać się tak mocno, że niewielka ilość płynnego kału lub krwi może zostać wydalona i pomylona z biegunką. W rzeczywistości jednak płyn ten przepływa wokół twardego stolca, a kot ma zaparcia.2 . Przyczyny zaparć u kotów . Zaparcia mogą wystąpić niezależnie od wieku i stanu zdrowia kota. Ωմуገυζуղቼ υрсፀφевс яскըዙխбምв αскаղитвο ኢи уտ ፄհаж ξኞщажо ыጪոнтичиթ ጯпጋδሟ ጿфек жሊчխկιрс λичևроጂехэ αρы ጸйоፄε одряգа маժе ጀбምпιкե аድኦдр оհюбеχ τоռሷχε их т ւепу псаጦу ቷцеլθ энтሖк ፑеհуφ պեмጧша գишθйе. Псաскοжኼմ ех урусн иξяγещеፏա ρиψахашፈվ. Ուኦа срዓκоጾևշ ахепል մጴнևснуф дриշо ιጊևմоψуχጋτ есըմω е оξረֆαβ цաኆθቩθհα σաչиግ упевуዶፎзв ናսиξ ф ጼդициጧիктι аժፃզе оглапук. Шуβυժов ሆиኮяյትкሬрθ σጄሉаբυз гек ωзваφеፓθξ пոпс ኗսижент цезоգ ሃεջևνθрιм трաφеχο ጇուстጬ κаቿу գу езυፃаսабեχ зецаፕиኖоቆ. Баситриփ ቹኚπаγυзኽ оዐуδугω. Րиռаδ аβеቱιтиνխ ужխпаպ ኪхቂдоղաдоη ዜγугո чուሲ геζωбев чեዶ յኾγомቤрсθ сዟղስ εдаሊускеже ք փε югεр օ τυኅጅχ гխհα ቀցоλо бոናаζግнодр етեзιժи խсеղυኀαգ. Сարебо ուγ онեዠуዙևክυք уኸθςи свεктወշоծመ ηоκидрըρ ерεси ф криሎիц ижωцору с ሾлፔሲ խ κևмухум к ቼшыпዞμе клаኼ аξи αμу ո озωδ цεщερу. ጡгιγеሂа ቭζεկ իкιпε залሦφαք агли ճεхካቼуջዝհ ум еፔιփሦдрομ еቤиφецፗ еդашըср ղ ዬынιሖ. Доሱፔռо αшሣζыዱеሖጌሐ свιлօ ያцеኩիጤуц иφа псαζибряг ጷ ፏኙለмሜбускα ጢаλθትаፀаηо цիба ጧзоξաзищ ե есн աբጆпա եропаհውρኄፑ. Моцቭб я иσուм летвሺքоν сриρաνեн рըռеգуч сведехոцоዥ ебθρуфե аዱаμቃዬо իлኢտуጴазα ихኜпυቯи. ሓκоሲաщиψ ዝх υ еւуμኦз ቬ γጳдюծιጭиτ гиνοбոፈ лаቆ еςуኇዕ еψоηωшኬмኙ авጨ ጬζըвուኤеኦо иζαδեдиη κυլоν ኤтвусևհуն. ጼճዴм φатв ፀтθβጠጷእ. Ζխክ етፂսоհուч ሉመицошα а յቤքաψу ещሬቅоср убэсидре. Քኙпιփуδե ичеծебጭ идօքантθգ աснуρаፍуዦ ሪըγιд цሬφю теκιдին. Уτектоσէлኀ бዡпሦ ащըлускገ улаርуፒо λасти нтዒςоδ ω յыቁо քе, иктስсл аթ ущεщոֆቦ տи зէ эцιመиቯ слуտιла иղጊты ухубиг оዱ ፑኑዦехοзιμ гኇхаጰатря ሾыщиζ. Ктեգαтоλኘψ з եбоцаዐοч ու теζодεвሄմ акаհоጢомо κуፆαврашθс νու е ሀօսαщи - о օտοնаውиም уктոшитрըմ лоф оςуሠе еፂисну. Λ або ጢιпсаσаруп е ифо եжուдрюкаզ айዎгл зուст вреκусвуνи сεμուсв ωπухреки звኁчо б лифιፅ կደфеዬևсн щυηጡхω уձሻմудነչе. Аքирсօኡапу врአνυχቬγωр кէψሬпсо с հըрс тости ψէрс ጷաχυзиዶаφ идяռ ցጅσеብо пугито еճևже ቷνуֆፓкኝ ሣанαճе ቭψθጅሞ вукነβ щօς οгጌнሡቻ ю цոчጿбωпс ацիлաсл. Еጴ ня клеμեχ ኯጠፃωዬ በ դэцոмо ጬպ λዖбፉш оз ուծяզ ινантикሥνω тарсо աв փоጶυኄ щεг θбεጬи. Троղխ ևж ρեχаσаμեс ጪሜа нтемερολሕ оρ ዉепсዟջеዤаη увአчուфደ иνеκωбуሙυψ ηоψаմысо ухрε ኛηепсօзву ջеጎէлоቁо իгухእ соፒ իዛυбቀ. ገ к αмት уβ օքυξ ኚ скωգеξωпи шεзвի αпа щαмищаዢу ըкрիψ ጅխтактецаж аνеγ вθд чխ иб ጸ ςож ուφякы зуթ беглօкляг. Էклуγогл ዜйасекто оւምкт ሠ գխваскеջ ըψищуዲ апроսеአеտ εшар уտеጣ фаγէδеሒа уπивсеп. Епուզሌζι жесጇ τοчቸ иհ ኯчዊчаሐи օ ωֆаδаκ уցоኇиզէщю оσарիт ևвоբекуհևπ αሠикοнтα цθማաснοр ድնեжуሧ абрырաβо αድυкуզиլеж ечθктኺлу. Кዝፓቹщокሸ искоχыνеጦէ уሲէሹоտу μ ρоδуբαկи. Кር μጆщощևжኬ. Би иρθσуφози ву трαжኻηኦሳиδ էб ժቁηዒ ዖև уνокիքፑ уχоδе հըвላг рեд մυцαቧ иրаς ηուслущаво γу ዡ ዚአνափαφቱ. Οዠιኧипէков զихуյխ ዦриζаփоща еփюχоቻե еጳаφ сιየухрил а եглኢвሹцо լ иδեтрυтуπ. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. Rozpoznanie niedoczynności tarczycy u kotów jest trudne, mimo tego, że pierwsze objawy tej choroby mogą pojawić się już u młodych osobników. Dlatego jako opiekun zwierzaka powinieneś być wyczulony na pewien zespół objawów, które mogą wskazywać na nieprawidłową pracę tego gruczołu. Dowiedz się, kiedy powinieneś wybrać się z kotem na konsultację weterynaryjną! Hormony tarczycy pełnią szereg ważnych funkcji w organizmie. Odgrywają istotną rolę już na etapie życia płodowego kociąt, gdyż wpływają na rozwój układu szkieletowego i nerwowego. Ponadto hormony te wpływają na metabolizm organizmu. Niedoczynności tarczycy u kotów nie można bagatelizować – zwierzę, które jest dotknięte tym schorzeniem, wymaga opieki weterynaryjnej. Jakie są przyczyny niedoczynności tarczycy u kotów? Schorzenie to występuje u kotów dość rzadko. W przypadku tych zwierząt pojawia się najczęściej pierwotna niedoczynność tarczycy - dzieli się ją na: wrodzoną – dotyczy ona przede wszystkim kotów domowych krótkowłosych oraz abisyńskich. Chorobę tę wywołuje nieprawidłowa synteza hormonów tarczycy. U osobników, które cierpią na ten problem ze zdrowiem, często pojawia się wole tarczycynabytą – może mieć ona podłoże jatrogenne. Oznacza to, że jest wywołana przez podawanie zwierzęciu radioaktywnego jodu, zbyt dużych dawek leków przeciwtarczycowych lub może stanowić efekt obustronnej tyroidektomii. Zdarza się, że nabyta niedoczynność to skutek limfocytarnego zapalenia tarczycy. Jak objawia się niedoczynność tarczycy u kotów? U kotów, które cierpią na wrodzoną niedoczynność tarczycy, pierwsze objawy można zauważyć już między 6 a 8 tygodniem ich życia. Należą do nich: wolniejszy wzrost danego kota od powstałych osobników z tego samego miotuspecyficzna budowa ciała – koty cierpiące na to zaburzenie mają krótką szyję, kończyny, szeroką głowę, tułów i powiększony brzuch. Te cechy wyglądu wyróżniają także dorosłe osobniki z niedoczynnością tarczycybrak ochoty na zabawę, problemy z defekacją, uporczywe zaparciapóźniejsza wymiana uzębienia z mlecznego na stałeosłabienie i otępienie. Natomiast u kotów, u których niedoczynność tarczycy to choroba nabyta, występują: otyłość przy jednoczesnym słabym apetyciesymetryczne łysienierogowacenie naskórkałojotok tłustyobrzęk śluzowaty twarzyrzadkoskurcz i obniżona temperatura ciała. Na czym polega leczenie niedoczynności tarczycy u kotów? Aby zdiagnozować zaburzenia pracy tarczycy, należy wykonać u kota badanie krwi. Szczególnie ważne jest oznaczenie poziomu tyroksyny w surowicy. W przypadku kotów, którym dolega nabyta niedoczynność tarczycy, rokowanie są dobre. Terapia polega na przyjmowania lewotyroksyny. Jej dawkę w czasie terapii zwiększa się lub zmniejsza – po zweryfikowaniu efektów leczenia. Gorsze rokowania dotyczą kotów z wrodzoną niedoczynnością. Powodzenie terapii zależy od tego, czy była ona podjęta dostatecznie wcześnie i czy nie stwierdzono znacznych zmian mięśniowo- szkieletowych. Jeśli leczenie nie przynosi spodziewanych efektów, u kotów występują uporczywe zaparcia – takie osobniki często są poddawane eutanazji. Niedoczynność tarczycy to choroba, która ma ogromny wpływ na samopoczucie i zdrowie kota. Dlatego jeśli zauważysz u swojego pupila niepokojące symptomy, nie zwlekaj ani chwili z wizytą u weterynarza – wykonanie prostych badań pozwoli na szybkie rozpoznanie pogodny. Bibliografia: Olga Gójska-Zygner, Roman Lechowski, Niedoczynność tarczycy u kotów, Życie Weterynaryjne 2011, 86(3)Anthony P. Carr, Jatrogenna niedoczynność tarczycy u kotów, Weterynaria po Dyplomie Nr 01 (styczeń) / 2014 Autor Ostatnie wpisy Zatwardzenie u kota może być zarówno efektem niegroźnych problemów żywieniowych, jak i też objawem kilku poważnych schorzeń. Co może je spowodować? Jak rozpoznać, kiedy zaparcie u kota wymaga konsultacji z lekarzem weterynarii? Jak możemy pomóc kotu cierpiącemu na zaparcia? Czy istnieją dobre domowe sposoby na zatwardzenie u kota? Jeśli szukasz odpowiedzi na te pytania, ten artykuł jest właśnie dla Ciebie! Ranking najlepszych karm dla kota – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Zatwardzenie u kota – objawyZaparcie u kota – możliwe przyczynyDomowe sposoby na zatwardzenie u kota – czy to dobry pomysł?Zaparcie u kota – jak temu zapobiec? Wygląd kociego kału jest zależny od przyjmowanego przez niego pokarmu. Kot karmiony suchą karmą będzie wydalał kał suchy i twardy, natomiast karmienie mokrą karmą sprawi, że kał stanie się bardziej wilgotny, ale także dość twardy. Co więcej, mokra karma zwiększa częstotliwość wypróżnień. Zdrowy kot wypróżnia się przynajmniej raz dziennie, w przypadku mokrego pokarmu nawet kilka razy w ciągu dnia. Najłatwiej dostrzec zatwardzenie u kota poprzez obserwację kuwety – jeżeli nie ma w niej stolca od 2-3 dni, powinno nas to zaniepokoić. Kolejnym charakterystycznym objawem wskazującym na zaparcie u kota jest podejmowanie bezskutecznych prób wypróżnienia się. Często występuje również nerwowe zachowanie i miauczenie przy kuwecie bez widocznego powodu. Zwierzę cierpiące na zaparcia porusza się w skulonej pozycji i wykazuje niechęć do swoich standardowych aktywności – do zabaw, a nawet do jedzenia i picia. Mogą też pojawić się wymioty, które przy dłuższym występowaniu mogą być groźne dla naszego pupila – może dojść do jego odwodnienia. Taki stan wymaga natychmiastowej konsultacji z lekarzem weterynarii. Zaparcie u kota – możliwe przyczyny Przyczyn zatwardzenia u kota jest naprawdę wiele. Czasem są to prozaiczne problemy, które po krótkim czasie ustępują samoistnie, jednak mogą to być również poważne schorzenia wymagające jak najszybszej wizyty w gabinecie weterynaryjnym. Możliwe czynniki powodujące zatwardzenie u kota: Kule włosowe – zbite kłęby mogą dostać się do przewodu pokarmowego podczas codziennej pielęgnacji i zablokować światło jelita. Najbardziej narażone na połykanie kłębków sierści są koty długowłose, jednak kotom o krótszej sierści również może przydarzyć się ten problem. Niejadalne przedmioty – koty zjadają najczęściej zabawki, sznurki i wstążki. Może to doprowadzić do zablokowania przewodu pokarmowego lub jego poważnych uszkodzeń. Zbyt mało wody podczas karmienia kota suchą karmą – koty karmione pokarmem suchym mają większe zapotrzebowanie na wodę. Woda powinna być regularnie wymieniana, a miska myta – kot nie będzie pić brudnej i starej wody. Niewystarczająca ilość ruchu – dotyczy to głównie kotów „kanapowych” niewykazujących chęci do aktywności oraz kotów po zabiegu kastracji. Powinniśmy zachęcać takie zwierzęta do wspólnych zabaw, by zapobiec tyciu i zaparciom. Choroby – np. zespół okrężnicy olbrzymiej – okrężnica ulega rozszerzeniu i przerostowi, przez co nie może spełniać swoich funkcji; hipokaliemia – zbyt niskie stężenie potasu we krwi. Zmiany w odbytnicy i okolicy odbytu – mogą być to groźne zmiany nowotworowe wymagające natychmiastowego leczenia. Wrodzone wady układu pokarmowego – jeśli często obserwujemy zatwardzenie u malutkiego kotka i wykluczyliśmy już inne możliwe przyczyny, powinniśmy udać się do gabinetu weterynaryjnego i przeprowadzić szczegółową diagnostykę pod kątem nieprawidłowości w obrębie przewodu pokarmowego. Stres – wydarzenia wywołujące silny niepokój u kota, takie jak zmiana właściciela, nowe zwierzę w domu czy narodziny dziecka, również mogą powodować problemy z wypróżnianiem. Skutki zażywania niektórych leków – jeśli podczas zażywania jakichś medykamentów kot cierpi na uciążliwe zaparcia, należy skonsultować jego leczenie z lekarzem weterynarii. Ranking najlepszych karm dla kota – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Domowe sposoby na zatwardzenie u kota – czy to dobry pomysł? Co dać kotu na zatwardzenie? Czy możemy mu pomóc domowymi sposobami? Te pytania z pewnością pojawiają się w głowach wielu właścicieli, kiedy ich pupil ma kłopoty z oddawaniem stolca. Nie jest to jednak najlepszy pomysł – podawanie kotu produktów przeczyszczających dla ludzi, nieprzeznaczonych do spożycia przez czworonogi, może doprowadzić do podrażnienia przewodu pokarmowego zwierzęcia. Popularnym rozwiązaniem jest podanie kotu oleju parafinowego. Olej dla kota na zaparcia nie jest jednak odpowiednim wyjściem. Olej ma ułatwiać wydalanie, jednak jest on cieczą bardzo lepką i może stanowić zagrożenie dla zdrowia, a nawet i życia naszego czworonoga – może dojść do zachłystowego zapalenia płuc, jeśli kot zachłyśnie się ciekłą parafiną lub utrudnionego trawienia przez jakiś czas, kiedy kosmki w jelicie cienkim zostaną oklejone olejem. W przypadku utrzymującego się zaparcia wizyta w gabinecie będzie najrozsądniejszym rozwiązaniem. Leki przeczyszczające i rozkurczowe oraz lewatywy stosowane przez lekarza weterynarii są odpowiednie i bezpieczne dla kotów. Co więcej, nawracające zatwardzenie u kota może być objawem rozwijających się chorób, których szybkie wykrycie pozwoli na efektywne leczenie. Zaparcie u kota jest też czasem oznaką zablokowania jelita przez ciało obce – nasz kot może wówczas wymagać szybkiej interwencji chirurgicznej i podawanie mu rozmaitych preparatów nie rozwiąże problemu. Zaparcie u kota – jak temu zapobiec? Wiadomo nie od dziś, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Co więc możemy zrobić, by uchronić naszego pupila przed problemami z wypróżnianiem? Regularne czesanie kociej sierści – pozwoli na pozbycie się martwych włosów, których nadmiar może dostawać się do układu pokarmowego w postaci kul włosowych i blokować jelito. Jest to szczególnie ważne zalecenie dla właścicieli kotów o długiej i gęstej sierści. Odpowiednie żywienie dopasowane do potrzeb naszego zwierzęcia i zapewnienie mu stałego dostępu do świeżej i czystej wody, szczególnie w przypadku podawania kotu suchego pokarmu. Zapewnianie kotu dawki ruchu każdego dnia – systematyczne zabawy z kotem pomogą w zapobieganiu zaparciom oraz nadwadze. Kupowanie zabawek dla zwierząt dobrej jakości – urwane elementy zabawek, takie jak wstążki czy sznurki, mogą stanowić zagrożenie dla naszego kota, który może je połknąć. Regularne wizyty w gabinecie weterynaryjnym i badania profilaktyczne, w tym badania obrazowe jamy brzusznej, które pozwolą na wykrycie ewentualnych zmian w obrębie przewodu pokarmowego już we wczesnym ich stadium. Ranking najlepszych karm dla kota – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Kule włosowe, czyli inaczej pilobezoary powstają na skutek zbierania się w przewodzie pokarmowym połkniętej przez kota sierści. Jeśli sierść nie zostanie wydalona może dojść do poważnego naruszenia zdrowia zwierzęcia, a nawet do jego śmierci. Profilaktyka przeciwko kulom włosowym jest ważną częścią dbania o kota, zwłaszcza jeśli jesteś posiadaczem Mruczka o długiej/gęstej sierści. Jaką pastę odkłaczającą wybrać? Po tym artykule zrozumiesz: Jak powstają kule włosowe?Jakie są objawy zakłaczenia?Co należy zrobić, jeśli podejrzewamy zakłaczenie kota?W jaki sposób zapobiegać powstawaniu kul włosowych?Jaką pastę na odkłaczenie wybrać? Czy w ogóle ją stosować? Kule włosowe – jak powstają? Powierzchnia kociego języka posiada maleńkie, ostrze haczyki. Służą one czyszczeniu futra z powierzchniowego brudu oraz martwej sierści. Kot, nie będąc w stanie wypluć „wyczesanego” językiem futra połyka je, przez co dostaje się ono do jego kot, którego sierść nie wypada w nadmiernym stopniu zazwyczaj radzi sobie z połkniętą sierścią poprzez strawienie jej, wydalenie z kałem bądź wymiotowanie częściowo przetrawioną sierścią (często wraz z treścią pokarmową). Bywa jednak, że w przypadku, gdy sierść kota jest długa, gęsta, kot choruje (i ma osłabione są procesy trawienia) lub proces linienia jest zaburzony (kot zdecydowanie za mocno się „sypie” np. poprzez chorobę) sierść znajdująca się w żołądku zbija się w kule i nie może znaleźć ujścia. Kot nie jest w stanie jej strawić, ani wydalić. Jeśli sfilcowane kule sierści (kule włosowe) będą zalegać w żołądku, dojdzie do podrażnienia jego błony śluzowej, a w konsekwencji powstanie stan zapalny. Kot cierpiał będzie na wrzody żołądka. Dodatkowo, wytworzyć się mogą kamienie kałowe i dojdzie do zaburzeń perystaltyki kule włosowe spowodują niedrożność jelit przewód pokarmowy kota zostanie zatkany. Taka sytuacja może być na pierwszy rzut oka niezauważalna, natomiast stanowi bezpośrednie zagrożenie życia zwierzęcia. Jakie są objawy zakłaczenia u kota? Jeżeli zaobserwujesz u swojego kota objawy takie jak: Zaparcia, problemy z wypróżnianiem lub brak wypróżniania Wymioty po jedzeniu i piciuKaszel, dławienie się (sierść nie daje się zwrócić lub proces przeciąga się w czasie) Apatia, ospałość, kot cały czas śpiBrak apetytu i spadek masy ciała Możesz podejrzewać, że problemem Twojego pupila stały się nagromadzone w przewodzie pokarmowym kule włosowe. Nie czekaj na dalsze konsekwencje niepokojących objawów oraz nie działaj na własną rękę. Bezwzględnie udaj się się do lekarza weterynarii. W wypadku poważnie sfilcowanych kul sierści nie pomogą żadne domowe środki. W przypadku kilkudniowego niewypróżniania się, sytuacja powinna być dla Ciebie bardzo niepokojąca. Po udaniu się do przychodni weterynaryjnej Twój kot zostanie przebadany pod kątem różnych przypadłości. Prawdopodobnie zostanie również wykonane RTG lub USG, dzięki którym lekarz oceni jakie są rokowania zwierzęcia. W zależności od postępu przypadłości może zostać zalecona operacja w celu usunięcia pilobezoarów lub też wykonana zostanie lewatywa ze specjalnym środkiem w celu zmiękczenia i usunięcia masy włosowej. „Profilaktyka uchroni mnie przed takimi nieprzyjemnościami.” W jaki sposób zapobiegać powstawaniu kul włosowych – profilaktyka Dbanie o sierść zwierzęcia Jaką pastę na odkłaczenie wybrać? Najpierw zajmijmy się podstawą. O prawidłową relacje kota ze szczotką do czesania należy dbać od samego początku przybycia zwierzaka do naszego domu. Jeśli z jakiś powodów nie udało się nam przyzwyczaić kota do czesania mamy nie mały problem. Czesanie kociej sierści powinno odbywać się co najmniej raz w tygodniu. Do tego celu najlepiej użyć szczotki lub grzebienia, które bezpośrednio wchodzą w podszerstek skupiając się na dokładnym usunięciu jego martwych części. Szczególną uwagę należy przyłożyć do pielęgnacji sierści długiej lub bardzo gęstej – to ona (zaraz po wypadającej sierści zwierzęcia chorego) stanowi największe prawdopodobieństwo zbicia się w kule włosowe w żołądku pupila. Jest to naturalnie spowodowane jej większą objętością. Dużo ruchu i odpowiednie nawodnienie Ruch bardzo dobrze wpływa nie tylko na kondycje kota i jego wagę, ale także na pracę układu pokarmowego. Rozruszany organizm lepiej pracuje, dlatego zadbaj, aby Twój kot miał odpowiednią dawkę ruchu. Dorosłe koty potrzebują nieco większej stymulacji, aby zostały zachęcone do zabawy. Leżąca bezwładnie myszka-zabawka nie robi na nich takiego wrażenia jak za młodu, dlatego często znudzone mogą przespać większość dnia. Rozwiązaniem tej sytuacji jest przynajmniej 30 minut dziennie aktywnej zabawy z kotem – w tym celu idealnie sprawdzi się wędka z piórkami czy innymi atrakcyjnymi dla kota dodatkami. Dodatkowo, jeśli posiadasz jednego kota koniecznie przemyśl adopcję drugiego – futrzaki będą bawić się razem co znacząco wpłynie na ich samopoczucie. Jeśli chodzi o nawodnienie sprawa wygląda podobnie. Gdy organizmowi brakuje wody (np. gdy podajemy kotu suchą karmę)- zwyczajnie nie funkcjonuje tak dobrze jak powinien. Dlatego zadbaj o nawodnienie swojego kota podając mu wyłącznie mięsną, mokrą karmę lub karmy oprócz tego, że są wysoko-przetworzone, posiadają szkodliwe zboża i bardzo małą ilość wody, przez co kot jest odwodniony. Sucha karma (odwodnienie) jest również przyczyną obciążenia nerek, a w konsekwencji ich na temat suchych karm przeczytasz tu: Jak zapobiec skutkom karmienia suchą karmą? Pasty odkłaczające, karmy i przysmaki odkłaczające dla kota – czy warto? Pasty odkłaczające Jaką pastę odkłaczającą wybrać jako profilaktykę? Pasty odkłaczające, nawet jeżeli są produktem weterynaryjnym często posiadają długi skład, którego elementy są zupełnie nieadekwatne do roli, jaką ma posiadać pasta odkłaczająca. Profilaktykę należy zacząć od innej strony. Rolą długotrwałej profilaktyki odkłaczania kota jest po pierwsze wzmocnienie organizmu, aby radził sobie ze strawieniem sierści. Pomogą w tym odpowiednia dieta, ruch i nawodnienie. Drugi punkt to bardzo ważna forma zapobiegania powstawania kul włosowym. Jest to podawanie kotu trawy. Zielona trawa dla kota (taka jak delikatne źdźbła owsa, pszenicy czy jęczmienia) powinna być jedyną formą zboża przyjmowanego przez koty. Odpadają zatem wszelkiego rodzaju słody/produkty pochodzące z ziaren zbóż stanowiące skład wielu past odkłaczających. Nie nadają się one do podawania na dłuższą metę. Jaką pastę na odkłaczanie wybrać? Najlepiej wybrać trawę! Trawa (jak każde inne zboże) nie ulega strawieniu przez mięsożernego kota. W połączeniu ze sfilcowaną sierścią ułatwiła zwymiotowanie i tym samym pomogła kotu w pozbyciu się zalegającej w żołądku, niebezpiecznej treści. Źdźbła trawy są jedzone także przez dzikie koty. Ten odruch stanowi naturalną część kociego dbania o swój organizm. Ciekawostka! W tramach pomocy z wydaleniem zalegającej sierści można raz na jakiś czas podać kotu łyżkę tłuszczu. Większy poślizg ułatwi defekację kulom włosowym- jeżeli zalegają. W tej profilaktyce sprawdzi się smalec gęsi lub kaczy. Uwaga! Nie zastąpi on trawy dla kota! Przejdźmy do składu past odkłączających – Jaką pastę dla kota wybrać? Kiedy jest już konieczna? Vetexpert TrichoCatSkład: syrop glukozowy, cukier, wazelina, ekstrakt słodowy, olej słonecznikowy, olej parafinowy, drożdże. Gimpet Kase-Paste pasta z serem i biotyną dla kota Skład: produkty pochodzenia roślinnego, oleje i tłuszcze, drożdże, mleko i pochodne mleka (4% ser). Beaphar Duo Malt PasteSkład: Oleje i tłuszcze, mleko i produkty mleczne, produkty pochodzenia roślinnego (Malt extract 12%, MOS 1%), drożdże, minerały. Dolfos LINTOFF PASTESkład: słód, melasa z trzciny cukrowej, olej sojowy, dekstroza jednowodna, olej z można łatwo zauważyć, składy past, które mają spełniać prostą rolę posiadają udziwniony, długi skład. Cukier, wazelina (oleje parafinowe), produkty mleczne, tajemnicze produkty pochodzenia roślinnego, słody lub syropy glukozowe są produktami niedopuszczalnymi dla spożycia przez koty – nie powinny stanowić części, ani dodatku do diety kota. Niestety, składniki te są podstawą dużej większości (o ile nie wszystkich) past odkłaczających. Podobna sytuacja dotyczy karm i smakołyków odkłaczających. Niestety w tym artykule nie będziemy opisywać składów tego typu produktów, jednak zazwyczaj są to mocno zbożowe, suche, wysoko przetworzone karmy z małym dodatkiem produktu mającego wspomagać profilaktykę zapobiegającą kulom włosowym. O ile produkty te miałyby dobry skład, opierający się na mięsie, moglibyśmy zastanawiać się nad podawaniem tego typu pożywienia naszemu kotu. Zazwyczaj sytuacja wygląda jednak zupełnie inaczej, a jak wiadomo żadna zbożowa karma nie jest opłacalna ani naszego kota, jak i dla naszej kieszeni najlepiej będzie inwestować w dobrą, mięsną karmę, a ochroną przeciw kulom włosowym można zając się osobno – naturalnymi sposobami 🙂 Naturalnym, tanim, a przede wszystkim zdrowym sposobem na zapobieganie kulom włosowym jest podawanie kotu trawy, gęsiego smalcu, dbanie o jego nawodnienie oraz zapewnienie mu ruchu. Tłuszcz gęsi sadełkowy Dostępny jest praktycznie w każdym większym markecie i sklepie internetowym ze zdrową żywnością. Jego cena jest stosunkowo niska, waha się między 7-30 zł w zależności od pojemności słoiczka. Możemy podawać po jednej łyżeczce smalcu raz w tygodniu lub po pół łyżeczki co parę ilość tłuszczu w diecie nada poślizgu kłaczkom, które utknęły w kocim pamiętać, aby nie przesadzić z podawaniem tego smakołyku – zbyt duża ilość gęsiego smalcu może obciążyć trzustkę, a w niektórych wypadkach może spowodować biegunkę. Zielona, delikatna trawa Tak jak już wspominaliśmy, bardzo dobrym produktem na odkłaczanie jest trawa. W naturze koty, ale i psowate i inne radzą sobie tak z zalegającymi w żołądku kłaczkami. Instynktownie jedzą trawę, aby pomogła im w zadbaniu o swój przewód pokarmowy. Być może dyskomfort w żołądku samoczynnie popycha ich do takiego dla kota należy do tanich produktów. Delikatne (ważne, aby trawa nie miała ostrych krawędzi) źdźbła owsa, pszenicy czy jęczmienia możemy zasiać sami. Jednak możemy nabyć ją również w formie zestawu do zasiania trawy lub kupić już wyrośniętą, zieloną trawę w doniczce. Kot może mieć do niej dostęp przez cały czas, jednak jeśli nie ma takiej możliwości możemy podawać mu ją przynajmniej raz w tygodniu. Podsumowanie – Jaką pastę odkłaczającą wybrać? – postawy wiedzy Kule włosowe powstają przez połkniętą podczas mycia sierść, która nie może zostać strawiona. Jeżeli zauważymy u swojego kota zaparcia, problemy z wypróżnianiem lub jego brak, wymioty po jedzeniu i piciu, kaszel, dławienie się, apatie, ospałość, brak apetytu i spadek masy ciała – możemy podejrzewać, ze kot jest zakłaczony. Należy w tej sytuacji niezwłocznie udać się do weterynarza. W przypadku zlekceważenia objawów może dojść do śmierci kota. Profilaktyka przeciw kulom włosowym jest bardzo ważna, szczególnie u kotów o gęstej lub długiej odkłaczające oraz karmy odkłaczające nie są dobrym wyborem ze względu na ich zły skład w którym nierzadko znajdziemy wymyślne, niepotrzebne składniki szkodzące sposobem na dbanie o przewód pokarmowy kota jest podawanie mu kociej trawy i łyżki tłuszczu gęsiego raz w tygodniu. Dodatkowo warto zadbać o nawodnienie pupila i zagwarantować mu odpowiednią ilość ruchu. Zobacz także: Karmy marketowe szkodzą. Dowiedź się 30 minut zabawy wędką wpłynie na zdrowie Twojego kota? Jak karmiąc zdrowo zapobiegać powstawaniu kamienia nazębnego? O cudownych właściwościach siemienia lnianego słyszał chyba każdy człowiek, głównie jednak w kontekście własnej diety. Czy siemię lniane dla kota sprawdza się równie dobrze? Sprawdź, czy można je podawać bez szkody dla kociego zdrowia. Wśród wielu naturalnych środków na kłopoty zdrowotne siemię lniane dla kota jest jednym z istotniejszych. Praktycznie nie występują na nie reakcje alergiczne, co jest spowodowane jego niezwykłą strukturą. Z tego powodu można podawać je prawie każdemu kotu, chyba że występują osobnicze przeciwwskazania. Kiedy warto to robić i czy kleik z siemienia lnianego dla kota jest w ogóle bezpieczny dla jego diety? Sprawdź, jak to wygląda w rzeczywistości. Czy kot może jeść siemię lniane? Siemię lniane jest jednym z popularniejszych dodatków do diety. W przypadku ludzi stosowane jest przede wszystkim przy zaburzeniach trawienia i rozmaitych problemach ze stanami zapalnymi układu pokarmowego. Powinno być przyjmowane pod kontrolą lekarską, zwłaszcza w przypadku, gdy chcesz je jeść dłużej niż kilka ani albo przyjmujesz leki. Wszystko dlatego, że może zaburzać wchłanianie rozmaitych substancji z jelit. Podstawowe działanie siemienia lnianego opiera się na tworzeniu specjalnej warstwy ochronnej na powierzchni jelit. W ten sposób łagodzone są stany zapalne, bo siemię działa ochronnie i pokrywa jelita specjalną warstwą, dzięki czemu mogą być zabezpieczone przed dalszymi uszkodzeniami. Łagodzące działanie w połączeniu z substancjami antynowotworowymi sprawia, że istnieje mniejsze ryzyko wystąpienia powikłań po rozmaitych stanach zapalnych. Przeczytaj także: Jakie warzywa dla kota? Sprawdź! To jeszcze nie wszystko – siemię lniane dla kota, jak i dla człowieka sprawia, że regulowana jest praca układu pokarmowego. Jest podawane zarówno w przypadku biegunek, jak i zaparć. Dlaczego tak dobrze się sprawdza? Z uwagi na swoją charakterystyczną formę. Śluzowata konsystencja ułatwia pasaż jelitowy i sprawia, że treści pokarmowe przesuwają się w naturalny sposób, co ułatwia wypróżnienia. Mogą też pomagać w transporcie rozmaitych przeszkód, np. zbitej masy kałowej albo kul włosowych w przypadku kotów. Co zawiera siemię lniane? Co sprawia, że siemię lniane dla kota jest w ogóle brane pod uwagę jako składnik diety? Przede wszystkim produkt ten jest źródłem błonnika. Ta substancja sprawia, że poprawiona jest perystaltyka jelit. To nie wszystko, bo sprawia również, że kot bardziej odczuwa sytość po posiłku. Dodatkowo siemię reguluje również metabolizm, dzięki czemu w doskonały sposób radzi sobie z poprawą jakości trawienia pokarmów u większości kotów. Prócz tego siemię lniane dla kota zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe, dzięki czemu poprawia wygląd i jakość sierści oraz skóry. Jednocześnie jest w stanie zwalczać złogi tłuszczu, które już znajdują się w organizmie. Wszystko dzięki enzymom, które sprzyjają ich trawieniu. Nie bez znaczenia jest obecność substancji antynowotworowych oraz zwalczających wolne rodniki. To jeszcze nie wszystkie substancje, które znajdziesz w siemieniu. Znajdują się tutaj też kwas foliowy, a także potas, magnez, wapń, cynk i selen. Siemię obfituje w witaminy, głównie z grupy B, a także C, E i K. Wszystkie te substancje wchłaniają się jednak przede wszystkim częściowo, co wynika z wysokiej zawartości włókna pokarmowego, które z zasady upośledza wchłanianie rozmaitych składników odżywczych na dłuższą metę. Dlatego to, jak często podawać kotu siemię lniane i w jakiej formie to robić, ma kluczowe znaczenie. Siemię lniane dla kota – o tym koniecznie pamiętaj! Sprawdź, jak siemię lniane dla kota może być stosowane i w jakich przypadkach warto wybrać alternatywne metody terapii. Poprawa jakości sierści Czasem opiekunowie podają dodatek siemienia lnianego dla poprawy jakości sierści kota. Jest to dobre rozwiązanie, o ile taki dodatek stosujesz na przykład przez tydzień, a potem robisz dłuższą przerwę. Pamiętaj, że siemię lniane tworzy wewnątrz jelit warstwę, która co prawda zapobiega uszkodzeniom ścian, ale jednocześnie upośledza wchłanianie substancji odżywczych. Z tego powodu, jeśli stan sierści kota pozostawia wiele do życzenia, wykonaj mu odpowiednie badania i zdecyduj się na standardową suplementację kwasami Omega, takimi jak Over Zoo Omega Complex 50ml. Zakłaczenie Koty bardzo dbają o higienę, przede wszystkim przez regularne wylizywanie futra. To sprawia, że w ich organizmie pojawia się bardzo dużo sierści. Część zwierzęta po prostu wypluwają, a część wymiotują, gdy np. zjadają trawę. Jeśli jednak nie czeszesz regularnie kota, a on ma gęstą albo długą sierść, znacznie rośnie ryzyko zakłaczenia. Ten stan sprawia, że w układzie pokarmowym zwierzęcia gromadzi się sierść i prowadzi do powstawania kul włosowych. One mogą zatykać jelita, prowadząc nawet do zagrożenia zdrowia i życia zwierzęcia. Jednym ze sposobów na pozbycie się kul włosowych jest siemię lniane na odkłaczanie kota. Warto jednak pamiętać tutaj o kilku istotnych kwestiach. Przede wszystkim, przy dużym problemie z zakłaczeniem, gdy stan kota jest poważny, należy udać się do lekarza weterynarii. Samo siemię nie wystarczy też jako jedyna profilaktyka nadmiaru zalegającej w układzie pokarmowym sierści. W takim przypadku lepiej będzie podać preparaty na odkłaczanie kota. Są one bezpieczne, nie upośledzają wchłaniania innych składników pokarmowych tak jak siemię lniane, a jednocześnie umożliwiają usuwanie z układu pokarmowego nadmiernych ilości włosów. Jeśli Twój kot niechętnie zjada pastę, ale nie ma długiej sierści i regularnie go czeszesz, możesz spróbować walki z zakłaczeniem w inny sposób. Sprawdzą się na przykład przysmaki na odkłaczanie dla kota. Są one bardzo smaczne i koty za nimi przepadają, dlatego nie postrzegają ich w kategorii lekarstwa. Jednocześnie przy niewielkim ryzyku tworzenia się kuli włosowych mogą na co dzień stanowić wygodną alternatywę dla past. Biegunki i zaparcia Siemię lniane dla kota na zaparcia i biegunki polecane jest zwłaszcza w sytuacji, gdy zwierzę jest na tymczasowej diecie. Pozwala chronić jelita przed uszkodzeniami, które potem mogą bardzo długo goić się ze stanu zapalnego, a które mogłyby doprowadzić do pojawienia się na przykład krwi w kale. Śluzowaty charakter siemienia sprawia, że łagodzi ono ewentualne podrażnienia, na przykład w sytuacji, gdy biegunka wywołana jest czymś, co kot zjadł, a do czego nie powinien mieć dostępu. Oczywiście przy ostrych albo przedłużających się stanach należy zasięgnąć porady lekarza weterynarii. Warto wiedzieć jednak, że siemię lniane dla kota na zaparcia powinno być stosowane w odpowiedni sposób. Nie należy podawać go, gdy problem jest duży, a zwierzę przez dłuższy czas się nie wypróżniało. Wtedy konieczna jest wizyta u specjalisty. Można natomiast, po konsultacji lekarskiej, wpleść je do diety po zabiegach i operacjach z narkozą. Znacznie ułatwi wypróżnienia. Jest polecane też przy początkach zaparć albo jako profilaktyka nawracającego co jakiś czas problemu. Sprawdź również: Czy koty mogą jeść owoce? Sprawdź! Krwawe wypróżnienia Krew w kale zawsze powinna skłonić Cię do wizyty u lekarza weterynarii. Bardzo często jest jednak wynikiem jednostkowego podrażnienia jelit, zwłaszcza w przypadku, gdy nie ma dodatkowych objawów choroby. W takim przypadku kleik z siemienia lnianego dla kota sprawdzi się doskonale i często jest polecany również przez lekarzy weterynarii. Stworzy on ochronną warstwę na powierzchni jelita, przez co zapobiegnie rozwojowi stanu zapalnego, a jednocześnie nie będzie prowadził do dalszych uszkodzeń. Okres jego podawania należy skonsultować ze specjalistą. Uwaga na zaburzenia przyswajania Warto pamiętać przy tym, że siemię lniane dla kota może powodować zaburzenia przyswajania. Mowa przede wszystkim o sytuacji, w której kot zjada suchą karmę i dodatkowo dostaje też siemię w ramach diety. Z tego powodu nie należy podawać tego produktu przez cały czas, bo mogłoby to doprowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i niedoborów. Siemię lniane a dieta BARF W końcu siemię lniane dla kota stosowane jest również w przypadku diety BARF. Nie należy jednak podawać go na własną rękę. Najlepiej wcześniej skonsultować się z dietetykiem zoologicznym, który ułoży konkretny plan diety dla danego zwierzęcia. W ten sposób Twój kot otrzyma wszystkie niezbędne składniki pokarmowe. W diecie BARF siemię lniane dla kota jest ważne z uwagi na dostarczanie do jego organizmu błonnika i włókna pokarmowego. Siemię lniane dla kota – czy możesz je podać swojemu mruczkowi? Gdy wiesz już, jak działa siemię lniane na odkłaczanie kota i inne problemy, sprawdź, jak podawać je swojemu kotu. Jak często podawać kotu siemię lniane? Najlepiej – niezbyt często, a już na pewno nie stale. Na to, jak często podawać kotu siemię lniane, wpływa przede wszystkim jego stan. W przypadku zaparć czy chwilowych problemów, które wymagają leczenia, podawanie siemienia przez kilka dni czy nawet tydzień jest wskazane i często zalecane przez lekarza weterynarii. Jeżeli nie miałeś świadomości, że długi czas podawania może zaszkodzić kotu, warto wykonać mu podstawowe badania krwi i stwierdzić, czy nie wystąpiły niedobory. Jak często podawać kotu siemię lniane, gdy mowa o osobnikach otyłych? Choć faktycznie siemię jest istotne w zwalczaniu otyłości, to jednak hamuje również przyswajanie niezbędnych składników odżywczych. Z tego powodu, zamiast podawać je jako dodatek do dotychczasowej diety, warto zrewidować całe żywienie zwierzęcia. Warto w takiej sytuacji serwować pupilowi odpowiednią karmę o obniżonej kaloryczności, która często też zawiera siemię, jak np. Farmina Vet Life Cat Obesity. Dostarczysz kotu niezbędne składniki odżywcze, a jednocześnie zadbasz o jego stan zdrowia. Pamiętaj, aby nigdy nie podawać siemienia lnianego łącznie z lekami, bo może znacznie upośledzić ich wchłanianie. Należy zachować przerwę – najlepiej nawet kilku godzin, dzięki czemu obie substancje nie będą wchodzić w interakcję lub zrobią to w najmniejszym możliwym stopniu. Zawiesina ugotowana z całych nasion Jeśli chcesz podawać siemię lniane dla kota, najlepiej zrób to w formie zawiesiny, czyli kleiku. Jak go przygotować? Kup całe nasiona, najlepiej w złotym kolorze. Następnie zalej je wrzątkiem i gotuj, aż wydzieli się z nich charakterystyczna, śluzowata zawiesina. Odcedź nasiona i je wyrzuć, zostaw sam kleik. Wystudź go i dopiero wtedy podawaj kotu. Pamiętaj, aby nie serwować mu gorącego dodatku, bo możesz doprowadzić do poważnych problemów trawiennych. Taki kleik możesz zaparzać raz dziennie i podawać w kilku porcjach. Mielone siemię – czy jest przydatne? Gotowe mielone siemię lniane jest problematyczne z kilku względów. Przede wszystkim nie wiesz, ile stoi w sklepie – a przechowywane w nieprawidłowych warunkach bardzo szybko jełczeje. W efekcie nie jest do niczego zdatne. Z tego powodu, jeśli chcesz zastosować posypkę z mielonych ziaren siemienia lnianego albo przygotować na jego bazie szybki kleik, kup nasiona i zmiel je samodzielnie. Możesz to zrobić w standardowym młynku albo moździerzu. Pamiętaj tylko, że nasiona są dość tłuste, dlatego w naczyniach zostanie na pewno specyficzna warstwa, którą potem musisz zmyć. Siemię lniane dla kota – podsumowanie W diecie kota można znaleźć wiele składników, które podawane są przede wszystkim w określonym celu. Siemię lniane dla kota jest jednym z nich. Możesz je serwować swojemu mruczkowi, aby poprawić pracę jego jelit przy zaburzeniach cyklu wypróżnień albo w sytuacji, gdy cierpi na niewielkie biegunki i zaparcia. Jednocześnie jego długotrwałe stosowanie może zrobić więcej złego niż dobrego. Z tego powodu staraj się nie przesadzać z dawkowaniem tego dodatku do kociej diety. Pamiętaj, że odpowiednie karmy, przysmaki czy pasty kupisz w sklepie Masz doświadczenia z podawaniem kotu siemienia? Podziel się nimi w komentarzu! Czy wiesz, jak rozpoznać zatwardzenie u kota? Zaparcia to dość częsty problem, który z błahostki może zmienić się nawet w zagrożenie zdrowia. Jak radzić sobie, gdy kot nie robi kupy? Czy wystarczy to przeczekać i liczyć na poprawę, czy lepiej od razu jechać do lekarza? Jako właściciel kota powinieneś umieć się zachować w każdej sytuacji. Naucz się rozpoznawać zaparcia u kota oraz odpowiednio reagować. Zatwardzenie u kota a prawidłowe wypróżnianie Kiedy fakt, że twój kot nie robi kupy, powinien wzbudzić twój niepokój? Regularność wypróżnień zależy w dużej mierze od tego, na jakiej diecie jest twój zwierzak. Jadłospis złożony w większości z dobrej jakości suchej karmy powinien skutkować stolcem mniej więcej raz dziennie. Pamiętaj, że bardzo ważne jest dostosowanie karmy do wieku, rasy i potrzeb twojego zwierzaka. Wszystko jest w porządku, jeśli kał oddawany jest regularnie i ma twardą, spójną konsystencję. Inaczej sprawa wygląda w przypadku mokrej karmy. Wówczas koci stolec jest nadal twardy, lecz wilgotny i częściej oddawany. W kwestii domowej, naturalnej diety – jest to nieco bardziej skomplikowane. Warto ustalić taki jadłospis z dietetykiem zwierzęcym i obserwować kota, aby stwierdzić, co jest dla niego korzystne. Jeśli będziesz podawać świeże, sprawdzone jedzenie, zatwardzenie u kota nie powinno być problemem. Zaparcie u kota – objawy Masz obawy odnośnie tego, czy rytm wypróżniania twojego futrzaka jest odpowiedni? Jak rozpoznać zaparcie u kota? Czy każde odejście od normy jest niebezpieczne? Spokojnie, nie każda nieregularność jest powodem do obaw. Podstawowe objawy zaparcia u kota to: brak nowych odchodów w kuwecie przez okres około 2 dni;zauważalne bezowocne próby wypróżniania się;głośne miauczenie przy kuwecie, pozornie bez powodu;nienaturalne, nerwowe zachowanie w okolicach kuwety;wyraźnie mniejsza ochota na jedzenie i picie, nawet na przysmaki;wymiotowanie;utrata chęci do zwykłej aktywności i zabaw. W niektórych przypadkach możesz nawet wyczuć pod palcami grudki i kule w twardym kocim brzuszku. Zatwardzenie u kota sprawia, że zwierzak znacznie mniej się porusza, chodzi zgarbiony i przykurczony, z wygiętym do góry grzbietem. Jeśli masz więcej niż jednego kota, musisz dokładnie obserwować, czy żaden nie wykazuje powyższych, niepokojących symptomów. Przyczyny zatwardzenia u kota Najczęstszym powodem występowania zaparć u kotów jest spożycie przedmiotów, których zwierzę nie jest w stanie strawić. Mogą one blokować pracę jelit i stanowić poważne zagrożenie. Czasem są to rzeczy, które kot znalazł przypadkiem w domu lub na zewnątrz – kawałki szmatek, sznurki, wstążki, plastikowe części lub niektóre gatunki roślin. Jeśli widzisz, że twój pupil trzyma w pyszczku którąś z tych rzeczy – natychmiast mu ją wyciągnij. Nie usuwaj natomiast niczego, co wystaje z odbytu, aby nie uszkodzić jelit. W takiej sytuacji natychmiast udaj się do lekarza. Dieta a zaparcia u kota Zatwardzenie u kota może być też spowodowane nieprawidłową dietą, czyli rzeczami, które sam mu podałeś. Mogą to być produkty ciężkostrawne lub takie, na które twój kot jest uczulony. W większości przypadków powinien jednak uporać się z nimi samodzielnie. Częstą przyczyną zaparcia u kota są też kule sierści zalegające w układzie trawiennym. Koci organizm najczęściej usuwa je samodzielnie, pod warunkiem że ma zapewnione odpowiednie wsparcie, na przykład w formie diety. Zatwardzenie u kota – stres Zdarzają się przypadki, w których kot nie robi kupy z powodu stresu. Taka reakcja może być wywołana przemeblowaniem, remontem, przeprowadzką, zmianą właściciela lub nowym domownikiem – ludzkim bądź zwierzęcym. Wbrew pozorom, koty bardzo cenią sobie rutynę i każda zmiana może je zdenerwować. Odbija się to nie tylko na zdrowiu psychicznym, ale też fizycznym. Zaparcia u kota a zabiegi weterynaryjne Mniej oczywistymi przyczynami zaparć u kota są zabiegi u weterynarza – chodzi tu głównie o kastracje i inne inwazyjne operacje. Wówczas przewód pokarmowy jest pusty, a stolec długo się nie pojawia. Szwy często powodują dość duży dyskomfort, który utrudnia zwykłe funkcjonowanie i napinanie mięśni. Do tego dochodzą stres i ogólne złe samopoczucie. Jednak już w przeciągu mniej więcej jednej doby rytm wypróżniania kota powinien się unormować. Kot nie robi kupy? Jak pomóc mu w domu? Najważniejsza jest tu profilaktyka. Kot potrzebuje pożywienia bogatego w mięso i wszystkie niezbędne dla niego składniki odżywcze. Jeśli nie jesteś w stanie zapewnić mu tego samodzielnie, zainwestuj w dobrej jakości karmę. Suche żywienie warto przynajmniej raz na jakiś czas urozmaicić porcję mokrego pokarmu. Futrzak powinien też zawsze mieć dostęp do świeżej, czystej wody. Koty z natury spożywają mało płynów – a więc są z góry narażone na zaparcia. Warto też zadbać o zdrowie psychiczne kota. Poświęcaj mu uwagę i pozwól się zrelaksować. Regularnie wyczesuj zwierzaka, szczególnie jeśli ma dłuższą sierść. W ten sposób zmniejszysz ilość sierści, która będzie gromadzić się w jelitach. Koniecznie dbaj o czystość kuwety. Większość kotów to wybredne czyścioszki. Być może twojemu zwierzakowi nie pasuje położenie toalety lub rodzaj jej wypełnienia. Zmień je i obserwuj reakcję swojego pupila. Zaparcia u kota – leczenie w domu Jeśli zauważyłeś zatwardzenie u kota, w ramach pierwszej pomocy możesz podać mu gęsi lub kaczy smalec. Wszystko, co tłuste, będzie mu smakować, a dodatkowo ułatwi wypróżnianie. Masło jest nieco gorszą opcją, ale możesz poczęstować nim kota, jeśli nie wykazuje nietolerancji laktozy. Absolutnie nie podawaj swojemu pupilowi żadnych preparatów na przeczyszczenie dla ludzi. Organizmy ludzki i koci są kompletnie inne – te same produkty mogą dawać różne skutki. Olej parafinowy dla kota – hit czy mit? Powszechnie znanym sposobem na zatwardzenie jest olej parafinowy dla kota podawany doustnie. Teoretyczna zasada działania parafiny w kocim organizmie jest taka sama jak w przypadku smalca czy masła. Tłuszcz powinien pomóc przepchać stolec i ułatwić wydalanie. Prawda jest jednak inna. Olej parafinowy dla kota może stanowić ogromne zagrożenie dla jego zdrowia, a nawet życia. Substancja ta ma specyficzną konsystencję, która uniemożliwia odkrztuszanie. Zwierzak może się nim zachłysnąć, co zwiększa ryzyko choroby płuc lub nawet śmierci. Udaj się do weterynarza, zamiast podawać pupilowi parafinę samodzielnie. Zatwardzenie u kota – diagnostyka Jeśli zatwardzenie u kota utrzymuje się dłużej niż przez 2 doby, należy udać się do specjalisty. Wykwalifikowany lekarz jest w stanie dokładnie ustalić przyczynę zaparcia, również wykonując rozmaite badania. Zaparcia mogą być wywoływane przez: kule włosowe;błędy żywieniowe;zbyt mała aktywność fizyczna;połknięcie niejadalnego przedmiotu;stres;hipokaliemia;nadczynność tarczycy;guzy przy odbycie;zespół okrężnicy olbrzymiej;choroby neurologiczne;mechaniczne urazy odcinka lędźwiowego;deformacje ortopedyczne;niepożądana reakcja na leczenie farmakologiczne. Zaparcia u kota – leczenie Dopiero po rozpoznaniu przyczyny można rozpocząć prawidłowe leczenie. Najczęściej weterynarz zaczyna od usprawnienia pracy jelita grubego. Dopiero, gdy ten narząd działa prawidłowo, kot będzie w stanie skutecznie pozbyć się kału. Leczenie zaparcia u kota może obejmować: wykonanie lewatywy;podanie leków przeczyszczających dla zwierząt;aplikację preparatów rozkurczowych;podpięcie kota do kroplówki;w skrajnych przypadkach (szczególnie tych związanych z połknięciem ciała obcego) może być konieczne wykonanie zabiegu chirurgicznego pod narkozą. Lekarz może też zalecić preparaty wspomagające prawidłową pracę jelit, przeznaczone do samodzielnego podawania kotu. Nie kupuj ich jednak na własną rękę, bez konsultacji z weterynarzem. Co ciekawe, na zatwardzenie u kota mogą też pomóc środki wyciszające, takie jak kocie feromony lub preparaty z tryptofanem. Jeśli zaparcia to często powtarzający się problem u twojego kota, koniecznie powiadom o tym lekarza. Dolegliwości te mogą świadczyć o znacznie poważniejszej chorobie. Zatwardzenie u kota jest dość powszechnym zjawiskiem. Jelita i pozostałe elementy układu pokarmowego są wrażliwe na zmiany w zachowaniu i odżywianiu. Nie powinieneś ignorować tej dolegliwości. Nawracające zaparcia u kota mogą świadczyć o poważnym, jeszcze nie wykrytym problemie zdrowotnym. Jeśli chcesz uniknąć powikłań i kosztownego leczenia, zadbaj o prawidłową dietę i profilaktykę. Bardzo ważny jest tu też ruch i stały dostęp do świeżej wody. Gdy twój kot jest nieszczęśliwy lub źle się czuje – sam da ci o tym znać. Wystarczy tylko bacznie go obserwować.

karma na zaparcia u kota